Marek Ostrowski Livres

Ta praca ma charakter studiów, które być może zwrócą uwagę na niezbyt znane zjawiska kojarzone z poprawnością, nieczęsto nam przychodzące na myśl, wymykające się jednoznacznej definicji, a jednak istniejące w kulturze, filozofii, polityce zauważane i omawiane nie do końca tak, jak na to zasługują. () Poprawność jest w niniejszej publikacji rozważana przede wszystkim jako zjawisko mentalne oraz komunikacyjne, w dużym stopniu związane z tradycją filozoficzną. Ze Wstępu Książka inicjuje perspektywiczny ogląd żywej współczesnej debaty angażującej zwolenników i krytyków idei poprawności politycznej, co czyni z niej pracę nowatorską, odkrywającą i ustanawiającą szerszy oraz bardziej fundamentalny typ dyskursu we współczesnych badaniach nad komunikacją społeczną. Jest to propozycja metodologicznie zasadna (), uwzględnia bowiem wielowątkową obecność kategorii poprawności w zachodniej kulturze intelektualnej, wskazuje na antecedencje w myśli starożytnej, średniowiecznej, nowożytnej i współczesnej, a jednocześnie wydobywa osobliwości aktualnej dyskusji w ramach nauki o komunikacji. Konfrontacja historii idei filozoficznej z ideą komunikacyjną okazuje się płodna dla myślenia o zjawiskach we współczesnych praktykach komunikacyjnych. Z recenzji dr. hab. Alfreda Wierzbickiego, prof. KUL

Autor jest dziennikarzem i prawnikiem. Ukończył prawo w Uniwersytecie Warszawskim. Jako dziennikarz specjalizuje się w sprawach międzynarodowych, był szefem biur agencji PAP w Paryżu, w Genewie i w Londynie. Od 1994 r. pracuje w POLITYCE, gdzie przez kilkanaście lat był kierownikiem Działu Zagranicznego, pisząc także na tematy prawne. W 2006 r. wyszła jego pierwsza książka Co nas obchodzi świat. Ściągawka na czas chaosu. W Teatrze sprawiedliwości Ostrowski powraca do swoich prawniczych korzeni. Z dziennikarską wnikliwością przygląda się całemu systemowi i wszystkim aktorom wymiaru sprawiedliwości: zbrodni i karze, sędziom, prokuratorom, adwokatom. Stawia pytania o to co warto zmienić a co tylko usprawnić w systemie, żeby zbliżyć choćby zbliżyć się do zaspokojenia powszechnej potrzeby sprawiedliwości. Swoje przemyślenia buduje na przykładach z polskiej wokandy, sięga też do spraw i zdarzeń z Europy i Ameryki.