Tą rozpisaną na dwanaście miesięcy opowieścią o przedwojennym Paryżu Piotr
Szarota kończy trylogię, na którą składają się książki Wiedeń 1913 i Londyn
1967. Paryż, który był dotąd przede wszystkim mekką artystów, staje się pod
koniec lat trzydziestych jednym z ostatnich bastionów wolnego świata. Jednak
nawet tutaj walkę o rząd dusz toczą na każdym kroku Hitler i Stalin. Paryż
1938 to opowieść o cynicznych politykach, pożytecznych idiotach oraz
podsycających lęk i nienawiść dziennikarzach. To historia o ideologicznym
zaślepieniu i bezinteresownej podłości. To kronika końca pewnego świata
opowiedziana poprzez biografie ludzi wciągniętych w wir historii.
książka zachęca do przyjrzenia się naszym obyczajom w sferze bardzo osobistej,
związanej z publicznym wyrażaniem czułości, seksualnością, rolami płci, w
szerszym kulturowym kontekście jest dociekliwa, rzetelna faktograficznie i
zarazem przystępna, ponieważ autor sięga do przykładów z życia, anegdot,
poradników, dzienników, filmów i seriali telewizyjnych oraz do literatury
Autor 'Psychologii uśmiechu' oraz 'Od skarpetek Tyrmanda do krawata Leppera
czyli Psychologii stroju dla średnio zaawansowanych' tym razem opisuje jak na
przestrzeni ostatnich stu lat zmieniały się rozumienie, reguły i scenariusze
randkowania w Polsce, na zachodzie Europy, w Stanach Zjednoczonych, a także
Nigerii, Japonii i Indiach. Jak pisze Piotr Szarota, w historii randkowania
jak w soczewce odbijają się najważniejsze przemiany i trendy XX wieku.
Demokratyzacja i laicyzacja, rewolucja seksualna i informatyczna, feminizm
pierwszej, drugiej i trzeciej fali, emancypacja mniejszości seksualnych, a
wreszcie globalizacja i konsumeryzm - wszystko to znajduje swój wyraz w tym,
jak randkują kolejne pokolenia. Po skromnym początku w latach 20. wydawało
się, że to tylko skandaliczna moda, która szybko przeminie. Nikt się chyba nie
spodziewał, że randkowanie tak szybko zawojuje nie tylko Amerykę i Europę, ale
także pozostałe kontynenty, a w końcu wkroczy w wirtualny świat Internetu.
Wiedeń 1913 to próba rekonstrukcji świata, który odszedł bezpowrotnie wraz z I wojną światową, a jednocześnie wyprawa do źródeł nowoczesności. Rok 1913 to fascynujący czas ścierania się starych i nowych idei, nie tylko w muzyce, malarstwie i literaturze, ale także w nauce i w życiu codziennym, Wiedeń jest miejscem, gdzie widać to ze szczególną wyrazistością.Na kartach książki spotykają się wybitni artyści – Schiele i Kokoschka, wielcy kompozytorzy – Schönberg i Szymanowski, wspaniali pisarze – Kafka i Musil, genialni uczeni – Einstein, Freud i Wittgenstein, a jakby tego było mało przyszli dyktatorzy – Hitler i Stalin. Autor przedstawia ich splatające się wielokrotnie indywidualne losy sięgając po rozmaite, często sprzeczne ze sobą świadectwa i dokumenty, z których znaczna część nieznana była dotąd polskim czytelnikom. Zamiast jednej prawdy pokazuje złożone mechanizmy mitologizacji historii, w które zaplątani byli niejednokrotnie bohaterowie książki.
