Jarosław Suchan Livres

Tadeusz Kantor, who lived from 1915 to1990, was one of Poland's most important he painted, created, directed, mounted happenings and founded a key independent theater in Krakow. Along with his own works on paper, objects, photographs and films, The Impossible Theater brings us his descendents, artists of the younger generation, represented by installations, performances and projects. Like Kantor, they cast themselves in roles that call for mediation in the social world.

Książka ta jest próbą reinterpretacji bogatej myśli teoretycznej Władysława Strzemińskiego. Publikacja ta jest próbą reinterpretacji bogatej myśli teoretycznej Władysława Strzemińskiego. Zebrane w książce eseje dotykają problemów teorii widzenia opisanej przez awangardowego artystę oraz ewolucji jego sztuki, na którą wpływ miały zarówno artystyczne doktryny jak i osobista wrażliwość na los drugiego człowieka. Zebrane w publikacji artykuły stanowią dokumentację z międzynarodowej konferencji poświęconej twórczości Władysława Strzemińskiego, która miała miejsce 13-14 października 2011 roku. Korzystając i odnosząc się z szacunkiem do już sformułowanych wniosków, Muzeum Sztuki kontynuuje badania nad tą wyjątkową postacią, widząc potencjał jego artystycznych teorii, poglądów na życie, sztukę i społeczeństwo oraz jego roli w fenomenie powstania łódzkiej kolekcji prac awangardowych twórców.

Teatr, bez afiszy. Jednoosobowy. Traktujący miasto jak wielką scenografię, w której publiczność staje się nie odbiorcą, lecz elementem spektaklu. Twórczość Cezarego Bodzianowskiego to oryginalna artystyczna kreacja, realizowana konsekwentnie przez lata a publikacja „Cezary Bodzianowski - To miejsce nazywa się jama” to pierwszy tak obszerny katalog prezentujący twórczość artysty.Publikacja jest albumem fotograficznej dokumentacji efemerycznych „zdarzeń”, delikatnie ingerujących w bieg codziennego życia. Katalog uzupełnia cześć teoretyczna. Znalazł się w niej tekst Catherine Wood, analizującej, jak Bodzianowski przekształca prozaiczne sytuacje w momenty „nierzeczywiste”. Jarosław Suchan zauważa w jego twórczości kontynuację awangardowej myśli, która artystycznym priorytetem uczyniła nie tworzenie obrazu, lecz udział w kreowaniu rzeczywistości. Natomiast Suzan Titz opisuje, jak na sztukę polskiego artysty wpłynęły inspiracje wyniesione z wielu lat spędzonych w Antwerpii i ze spotkań z twórczością Magritte’a, Broodthaersa, surrealistów i konceptualistów.