Cet auteur se distingue par un style lyrique qui explore souvent des thèmes d'amour, de séparation et de désir avec une sensibilité rappelant la tradition classique. Suite à une profonde perte personnelle, son œuvre s'est orientée vers la contemplation du vide de la vie, de la mort et du chagrin, conduisant à des explorations plus intenses de la forme et du contenu. Sa maîtrise poétique est particulièrement évidente dans les ghazals qu'il a composés dans le mètre traditionnel aruz. Ces œuvres témoignent d'un profond engagement envers les structures poétiques classiques et d'une gestion habile de thèmes émotionnellement résonants.
"Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur." Ümit Yaşar Oğuzcan
Gelme diyecektim, geldin. İyi ettin geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımlar doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun.