Lucyna Smykowska-Karaś Livres

W złożonej rzeczywistości myślenie systemowe jest kluczowym narzędziem pozwalającym odnieść się do licznych wyzwań: gospodarczych, ekologicznych, politycznych czy społecznych. Tylko w ten sposób w codziennych wiadomościach można dostrzec przejawy trendów, a w trendach - przejawy struktury. Zrozumienie tych procesów pozwala nie tylko na łatwiejszą egzystencję w świecie złożonych systemów, ale także na podejmowanie racjonalnych decyzji biznesowych czy politycznych. Bez myślenia systemowego nie można wprowadzać trwałych zmian w systemie na jego różnych poziomach. Oto prosta książka o złożonym świecie, napisana dla każdego, kto chce zainspirować się do rozwiązywania problemów w skali zarówno osobistej, jak i globalnej. Zawartą tu wiedzę gromadzono przez wiele lat modelowania systemów, aby w interesujący sposób przenieść myślenie systemowe z królestwa komputerów i matematyki do świata materialnego i pokazać, jak rozwinąć umiejętności takiego myślenia właściwe dla charyzmatycznych liderów i wizjonerów. Podczas lektury łatwo dojść do przekonania, że największe światowe problemy - wojna, głód, ubóstwo i degradacja środowiska - są awariami systemu. Aby sobie z nimi poradzić, nie można wpadać w pułapkę zbyt wąskiego myślenia. Świat stanie się lepszy, jeśli ludzie rozwiną podstawowe umiejętności rozumienia złożonych systemów i radzenia sobie z nimi - i temu właśnie służy ta publikacja. W tej książce między innymi: co to jest system i czym się charakteryzuje jak działają systemy i dlaczego są tak sprawne myślenie systemowe a procesy w biznesie, polityce i światowej ekonomii ingerencja w system: kiedy, w jaki sposób i z jakimi konsekwencjami jak żyć w świecie powiązanych systemów Nie mów o systemie, tylko zrozum, jak działa!

Lucyna Smykowska-Karaś absolwentka Uniwersytetu Śląskiego, kulturoznawca, doktor nauk humanistycznych, nauczycielka, animatorka kultury. Zajmuje się problematyką społeczną i kulturalną Górnego Śląska, a przede wszystkim obyczajowością i tożsamością Górnoślązaków. Twórczyni i gospodyni Kawiarenki Kulturalno- Literackiej (od 2007), w ramach której organizuje cykliczne spotkania popularnonaukowe i literackie w Bibliotece Śląskiej, jej gośćmi są uznane autorytety, naukowcy, ludzie świata kultury; ponadto: poetka, eseistka, recenzentka oraz fotografka z zamiłowania i projektantka biżuterii artystycznej z pasji tworzenia. Prywatnie żona, mama i babcia.

Ostatni, pożegnalny gryps dotarł do rodziców i żony Tadeusza wiosną 1947 roku. Przyniósł go były więzień obozu w Auschwitz na zapamiętany adres przy ulicy Batorego 2 w Katowicach, gdzie mieszkali Wróblowie i gdzie w czasie okupacji był konspiracyjny punkt kontaktowy. Anonimowy posłaniec wręczył go nic o sobie nie mówiąc, tylko tyle, że pochodzi z Chorzowa i że wiele przeszkód pokonał, by ten list przekazać rodzinie zabitego współtowarzysza niedoli, któremu to przyrzekł tuż przed egzekucją. Nosił go w bucie, ukryty między obcasem a podeszwą i mimo rewizji, jaką hitlerowcy przeprowadzili podczas zarządzonej przez nich ewakuacji obozu, ocalił tę małą kartkę papieru świadectwo męczeństwa od zniszczenia i zbezczeszczenia przez wroga. Pozostał wierny nie tylko koledze, ale również samemu sobie, wypełniając tak trudną misję. Małą kartkę, mniejszą niż ze szkolnego zeszytu, pożółkłą i sfatygowaną, złożoną we czworo, trzymam delikatnie w dłoniach tak, jak się trzyma relikwie najświętsze. Papier jest już prawie przetarty dlatego delikatnie rozprostowuję i ze wzruszeniem przyglądam się słowom zapisanym kopiowym ołówkiem. Nie trudno je odczytać, mimo, że papier pokryty jest brązowymi plamami. Te plamy, a raczej regularnie odciśnięte ślady, to znaki pochodzące z rdzy od gwoździ buta, w którym list był przechowywany.