Ján Michalík Livres

V dnešní době, kdy se jedním ze žhavých témat dne stala inkluze ve vzdělávání, je stále aktuálnější seznámit odbornou i širší veřejnost se specifiky osobnosti žáků i klientů s mentálním postižením. Publikace se věnuje jak nezbytnému objasnění terminologie, tak právní úpravě postavení osob s mentálním postižením, jejich diagnostice, vzdělávání a také sociálním službám, jež jsou jim poskytovány. Text vychází ze současných legislativních norem a ze tří základních stratifikačních systémů, které se postupně implementují v oblasti zdravotnictví (MKF – Mezinárodní klasifikace funkčních schopností, disability a zdraví), v oblasti sociálních služeb (SIS – Škála stanovení míry podpory) a ve (speciálním) školství a poradenství (Katalogy posuzování míry speciálních vzdělávacích potřeb a Katalogy podpůrných opatření). Čtenář získá přehled o osobnostní struktuře člověka s mentálním postižením a o speciálněpedagogické podpoře pro žáky s mentálním postižením, což je nový fenomén v péči o tyto osoby. Publikace se nevyhýbá ani tak citlivé oblasti, jako je projevování emocí, partnerské vztahy a sexualita osob s mentálním postižením. Důraz klade i na roli rodinného prostředí. Kniha je věnována především psychologům, speciálním pedagogům, psychiatrům, sociálním pracovníkům a studentům těchto oborů a všem, kdo se potřebují zorientovat v této složité problematice.

Publikace se věnuje oblasti specifik osobnosti žáků a klientů s mentálním postižením a diagnostice těchto oblastí. Vychází ze tří základních stratifikačních systémů, které se nově využívají v oblasti zdravotnictví (MKF – Mezinárodní klasifikace funkčních schopností, disability a zdraví), v oblasti sociálních služeb (SIS – Škála stanovení míry podpory) a pilotážně ve (speciálním) školství a poradenství (KaSPC – Katalog posuzování míry speciálních vzdělávacích potřeb). Čtenář získá přehled o osobnostní struktuře člověka s mentálním postižením a speciálněpedagogické podpoře pro žáky s mentálním postižením, což je nový fenomén v péči o osoby se zdravotním postižením. Kniha je věnována především psychologům, speciálním pedagogům, psychiatrům, sociálním pracovníkům a studentům těchto oborů.

Atlas činnosti speciálně pedagogických center v České republice představuje ojedinělý publikační titul s výsledky unikátního průzkumu služeb těchto školských poradenských zařízení. Na základě realizace cílů projektu ESF OP VK Inovace činnosti SPC při posuzování speciálních vzdělávacích potřeb proběhl v roce 2011 ve většiněspeciálně pedagogických center sběr informací mapující každý kontakt daného centra s klientem. V Atlasu jsou představeny získané poznatky o územních aspektech infrastruktury, organizačních a odborných činnostech center zpracované geoinformačními technologiemi a prezentované tematickými mapami. Obsah Atlasu je sestaven s ohledem na jeho využívání při řízení speciálně pedagogických center na krajské a celostátní úrovni.

Informační brožura o činnosti speciálně pedagogických center určená rodičům dětí se speciálními vzdělávacími potřebami.

Praca dotyczy pięciu sezonów teatralnych, które przypadły na przełomowy i burzliwy pod każdym względem czas: w teatrze na placu św. Ducha następowali po sobie trzej ambitni dyrektorzy (Tadeusz Pawlikowski, Lucjan Rydel, Adam Grzymała-Siedlecki), wybuchły wojna światowa i kryzys ekonomiczny, które rzutowały na losy teatru, ważyły się losy zarówno sceny (jej modelu finansowo- administracyjnego), jak i państwa polskiego. Już sama specyfika wspomnianego okresu przemawia za tym, by baczniej przyjrzeć się życiu teatralnemu. Tym bardziej że Autor przyjął słuszną zasadę włączenia do wykazu repertuarowego, obok regularnych spektakli Teatru im. Juliusza Słowackiego, także innych artystycznych przedsięwzięć, którymi żył Kraków i którym gościny udzieliła scena. [] Dzięki temu obraz życia teatralnego i kulturalnego miasta jest pełniejszy, bardziej wiarygodny, a przy tym niejednokrotnie zaskakujący. Z recenzji wydawniczej dr hab. Doroty Jarząbek-Wasyl Prof. dr hab. Jan Michalik jeden z najwybitniejszych polskich badaczy teatru XIX i XX wieku, historyk scen krakowskich (w szczególności) i galicyjskich (w ogólności), badacz dramatu i sztuki aktorskiej, inscenizacji, wreszcie teatru jako instytucji. Zajmował się teatrem włościańskim w Galicji, a także teatrem amatorskim, teatrem żydowskim, kabaretem oraz muzyką w teatrze. Był nauczycielem i opiekunem wielu obecnych naukowców. Dokonania Profesora Seniora nie oznaczają bynajmniej, że Jan Michalik osiadł na laurach: jest wciąż czynny naukowo, nieustannie uzupełnia luki badawcze polskiej teatrologii niniejsze opracowanie jest jednym z wielu na to dowodów.

Dorobek naukowy profesora Jana Michalika jest powszechnie znany i szanowany. Z tego względu każda książka jego autorstwa budzi zainteresowanie i niemal w ciemno można powiedzieć, że zasługuje na wydanie. Niemniej Gawędy o teatrze krakowskim przyciągają uwagę z dodatkowych względów. Książka zbiera teksty rozproszone, w większości już opublikowane, ale w wydawnictwach niszowych, księgach zbiorowych czy czasopismach, nie zawsze łatwo dostępnych. Jest też kilka tekstów wcześniej niepublikowanych. Ułatwienie czytelnikom i badaczom dostępu do tych rozpraw to pierwszy, najprostszy argument za wydaniem tego zbioru. Drugi to prezentacja znakomitego warsztatu badawczego, na którym mogą i powinny się uczyć kolejne pokolenia teatrologów. Właśnie w takim zestawieniu tekstów większych i drobnych znakomicie widać, jak znaczącą naukową wartość mogą mieć hasła słownikowe, przyczynki, emendacje, komentarze, uzupełnienia – nawet w zakresie tematów z pozoru znanych i przebadanych (jak Wyspiański czy Modrzejewska). Profesor Michalik (autor obszernych monografii) jest i w tym zakresie mistrzem. Z recenzji prof. dr hab. Haliny Waszkiel, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Prof. dr hab. Jan Michalik – jeden z najwybitniejszych polskich badaczy teatru XIX i XX wieku, historyk scen krakowskich (w szczególności) i galicyjskich (w ogólności), badacz dramatu i sztuki aktorskiej, inscenizacji, wreszcie teatru jako instytucji. Zajmował się teatrem włościańskim w Galicji, a także teatrem amatorskim, teatrem żydowskim, kabaretem oraz muzyką w teatrze. Był nauczycielem i opiekunem wielu obecnych naukowców. Dokonania Profesora Seniora nie oznaczają bynajmniej, że Jan Michalik osiadł na laurach: jest wciąż czynny naukowo, nieustannie uzupełnia luki badawcze polskiej teatrologii – o czym świadczy także niniejszy tom.