This readable, thought-provoking, and multidisciplinary study explores theatrical writings that question the Aristotelian aesthetical-generic conception and seek instead to work with the medium of theatricality itself.
This book investigates the forces that shape and limit interpretive practices. Weber suggests that institutions are never entirely free of the necessity of consolidating their authority through an ambivalent process of reinstituting themselves, a process in which interpretation plays a crucial role. schovat popis
A leading theorist on literature and media reveals a new and productive aspect of Benjamin's thought by focusing on the critical suffix -ability that Benjamin so tellingly deploys in his work. The result is an illuminating perspective on Benjamin's thought by way of his language.
"Plagues and pandemics confront societies with something they often seek to deny, namely that mortality and vulnerability is not just an individual concern. The narratives examined in this book both confirm the desire to avoid this recognition as well as the different ways it asserts itself nevertheless"-- Provided by publisher
Zapatistische Bewegung und indigene Identität
Die vorliegende Arbeit untersucht die Entstehung und Dynamiken rund um die Zapatistische Bewegung in Chiapas/ Mexiko hinsichtlich des Zusammenspiels globaler, nationaler und regionaler Faktoren und bringt diese mit bestehenden Theorien hinsichtlich der Aspekte Modernisierung, Globalisierung und Kultur in Verbindung. Der behandelte Zeitraum erstreckt sich von Beginn des 20 Jh. bis ins Jahr 2006.
Od czasów Platona w zachodnich koncepcjach teatru usiłowano podporządkować medium inscenizacji teatralnej jego narracyjnej funkcji. Samuel Weber w świetnie napisanej, skłaniającej do myślenia książce śledzi zmieniającą się relację między teatrem, etyką oraz filozofią, badając alternatywy wobec panujących założeń na temat narracji w teatrze. W odczytaniach Platona, Arystotelesa, Sofoklesa, Szekspira, Kierkegaarda, Freuda, Benjamina, Artauda i wielu innych Weber analizuje teksty, które opierają się takiemu podporządkowaniu i ucieleśniają wyłonienie się teatralności jako odrębnego medium. Odczytania Webera rodzą również pytania o relację między teatralnością a pojawieniem się mediów elektronicznych. Weber wykazuje, że nowe media, bynajmniej nie zrywając z cechami charakterystycznymi dla żywego, zainscenizowanego przedstawienia, wzmagają ambiwalencje związane z miejscem i tożsamością, które oddziaływały w teatrze już od czasów antycznej Grecji.