Santarius Alicja Livres

Ada Skurska jest typową „orchideą”, choć zdecydowanie wolałaby zostać „mleczem”. Jej życie nie jest usłane różami, lecz Ada stara się być ponad to i być względnie szczęśliwą. Zaangażowana w życie rodzinne, pokazuje wszem i wobec, że macierzyństwo, praca, dbanie o rodzinę i inne wyzwania to dla niej bułka z masłem. Radzi sobie nadzwyczaj dobrze nawet wtedy, gdy największy sprzymierzeniec – jej organizm – przestaje nim być. Jak tu nie zwariować, gdy się okazuje, że pozytywne myślenie nie wystarczy? „Skorupkę rozbić młotkiem” to zabarwiona humorem i odrobiną ironii opowieść o drodze do samej siebie. „Ja chcę mieć córkę, wiesz, kochanie”, zakomunikowała Jaśkowi po powrocie i widziała w jego oczach tę wielką matematykę, o której sama nie miała i nie chciała nigdy mieć pojęcia, ale w stu procentach mu ufała i już, już, powoli czuła się mamą po raz drugi. Czy jak kto woli – pierwszy raz po raz drugi. Uśmiechała się do tej myśli. A kiedy Kama pojawiła się na świecie, Ada była kobietą kompletną i spełnioną. Być może jej zdrowie pozostawiało wiele do życzenia, ale to tylko zdrowie fizyczne. Psychicznie – jej wibracje były tak zrównoważone i otulone miękką kołderką, że mogłaby udzielić najpiękniejszego wywiadu świata o tym, co kobiecie do życia potrzebne. Kama sprawiła, że jej mama urodziła się na nowo. Kto by myślał wtedy o takich głupstwach, jak niemoc autoagresywna. Alicja Santarius – z wrodzonego braku pewności siebie, pomimo prób podjętych w dzieciństwie wierszem i nieco później na blogu, wynika jej debiut w wieku dojrzałym. Stopniowo odsłania się poetycko w zbiorze wierszy poetów ziemi cieszyńskiej „Podwieczorek z metaforą” (2009) oraz pokonkursowym tomiku wyróżnionych poetów „Klawiatury nie widać” (2010), by pod koniec 2020 roku wydać zbiór wierszy „Sukienka z chmur”. Cieszynianka, rocznik 1973, absolwentka filologii słowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, bohemistka, tłumaczka, ma teraz ochotę napisać to, co sama chce, zapominając o swoim podstawowym wykształceniu. Miłośniczka podróży, muzyki i słowa, które potrafi wywołać zmianę temperatury.

Wiersze te są przesiąknięte zdrowym optymizmem i rzadkim w poezji połączeniem łagodności frazy ze skutecznością jej przesłania. To, co proponują, to nienachalne spojrzenie w głąb, z szacunkiem i sympatią wobec siebie i czytelnika. Odbyć fascynującą podróż z wierszami z niniejszego tomu i w ich centrum odkryć siebie, jak w utworze lista zadań – niech to będzie obowiązkowy punkt na naszej liście życiowych doświadczeń. Marta Bocek By smakować wiersze Alicji Santarius, daj sobie chwilę dłuższą albo nawet cały wieczór, by niczego nie uronić z ich piękna i mądrości. Autorka, w swoim najnowszym tomiku „Od środka”, uchyla w wierszach rąbka zasłony, spoza której wyłania się Jej bogaty świat pełen obserwacji i przemyśleń. W niebanalny sposób zadaje sobie i nam, czytelnikom, pytania o sens istnienia, o trwanie. Elżbieta Holeksa-Malinowska Kobiecie takiej jak ja Prawdopodobnie za mało zrobił każdy z nas byś mogła spać spokojnie słysząc miarowy oddech zza drzwi dziecięcego pokoju wiedząc że obok śpi on bo czuwać nie ma potrzeby… byś odliczając po zwykłym dniu kochane bicia serc mogła zatwierdzić ich sumę Podobno – dobrym człowiekiem być wystarczy Jeśli tak – dlaczego krzyczę dziś w głuchą noc – przepraszam Trzymam przy sobie Kiedy odeszła, wnuczka we mnie odeszła razem z nią. Nie pomogła opona w kolorze mięty pełna lwich paszczy ani miechunka płonąca wieczornym słońcem. Blask stracił zielony groszek i nefryt na ubitej drodze. Lipa dająca cień została tylko elementem krajobrazu. I „iskiereczka ognia” i „gałązeczka ziela” ukryły się w zakamarku duszy – tym od trudnych wspomnień Alicja Santarius, cieszynianka, bohemistka, dojrzała debiutantka. Pisze wiersze, felietony i dłuższe formy prozatorskie. Zaistniała w roku 2009 w zbiorze wierszy poetów ziemi cieszyńskiej „Podwieczorek z metaforą”, a w 2010 uzyskała wyróżnienie (swoje pierwsze) w Ogólnopolskim Konkursie Poezji im. M. Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej w Katowicach. Autorka zbioru wierszy „Sukienka z chmur” (2020) oraz powieści „Skorupkę rozbić młotkiem” (2021), współautorka ważnych dla niej antologii i zbiorów poezji, publikowana w czasopismach, w przestrzeni internetowej, a ostatnio także na murach przy Brackiej w Krakowie. Współzałożycielka grupy twórców Salonik Cieszyński, członkini Stowarzyszenia Autorów Polskich oddział Bielsko-Biała. Miłośniczka podróży i tańca.