Engelhardt Juliusz Livres

Juliusz Engelhardt, ur. 1 stycznia 1955 roku. Absolwent Politechniki Szczecińskiej. Profesor nauk ekonomicznych. Wykładowca Uniwersytetu Szczecińskiego. Jest specjalistą w dziedzinie ekonomiki transportu kolejowego. W latach 1992-1993 ekspert Sejmowej Komisji Handlu i Usług oraz doradca Dyrektora Generalnego PKP. Od marca 1994 r. do stycznia 1996 r. I zastępca Dyrektora Generalnego PKP. W latach 1996- 1997 ekspert Rady PKP I kadencji ds. ekonomiczno-finansowych. Jest autorem lub współautorem ok. 200 publikacji naukowych, w tym „Transport kolejowy w Polsce w warunkach transformacji gospodarki”, „Uwarunkowania rozwoju systemu transportowego Polski”, „Transport”, monografii „Restrukturyzacja przedsiębiorstw transportowych”, podręczników akademickich, w tym „”Transport kolejowy. Organizacja, gospodarowanie, zarządzanie” i skryptów, artykułów w prasie krajowej i zagranicznej, a także licznych prac badawczych i ekspertyz. Uczestnik wielu sympozjów i konferencji międzynarodowych. W pracy zawodowej łączy własne doświadczenie z teorią gospodarczą. Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji oraz Komitetu Transportu PAN. Żonaty, dwoje dzieci.

Książka powstała na bazie doświadczeń dydaktycznych wynikających z wieloletniego prowadzenia wykładów akademickich z przedmiotu 'Analiza ekonomiczna przedsiębiorstw' oraz przedmiotów pokrewnych. Jest to kompendium wiedzy teoretycznej niezbędnej studentom, słuchaczom studiów podyplomowych, doktorantom i praktykom gospodarczym do samodzielnego przeprowadzenia analiz oraz ocen działalności gospodarczej przedsiębiorstw.

Praca naukowo-podręcznikowa J. Engelhardta „Zasady analizy i oceny działalności gospodarczej przedsiębiorstw kolejowych' jest na polskim rynku wydawniczym absolutnie oryginalnym i niepowtarzalnym opracowaniem. Jest wynikiem doświadczeń teoretycznych i praktycznych Autora. Stała się zarówno syntezą Jego dorobku naukowego, jak i przedstawieniem ujęć analitycznych w badaniach gospodarczych transportu kolejowego. Metoda prezentacji materiału faktograficznego jest na tyle uniwersalna, że poznawać treści książki może studiujący o podstawowym stopniu orientacji w problematyce ekonomiki transportu oraz na tyle specjalistyczna, że zaawansowani znawcy problemów funkcjonowania transportu kolejowego znajdą pełną, niezatartą satysfakcję poznawczą ... Jej wydanie z pewnością będzie rynkowym sukcesem, niezależnie od tego czy skierowana będzie ona wyłącznie do grona profesjonalistów transportu kolejowego, czy też do ogółu studiujących problematykę gospodarki w sektorze kolei ... Recenzent pozwala sobie jeszcze raz podkreślić jej oryginalność, niepowtarzalność i unikatowość problemową, zwracając uwagę na tak rzadką - w ujęciach syntetycznych - procesową analitykę rozważań w całej pracy poświęconej transportowi kolejowemu. prof. zw. dr hab. Krzysztof Szałucki

Celem podstawowym książki jest prezentacja ewolucji modelu funkcjonowania unijnego sektora kolejowego od 1991 r. oraz ukazanie głównych cech i zasad tego modelu według stanu na koniec roku 2016. Książka jest skierowana do bardzo szerokiego spektrum odbiorców. Mogą nimi być pracownicy sektora kolejowego – zarządcy infrastruktury kolejowej, przewoźnicy kolejowi, spedytorzy, a w szczególności kadra menedżerska tych przedsiębiorstw. Odrębną grupę stanowią pracownicy instytucji rządowych i samorządowych, kreujący i realizujący politykę transportową, a także pracownicy naukowi zajmujący się zagadnieniami polityki społeczno-gospodarczej, w tym transportowej. Trzecią, nie mniej ważną grupą czytelników są studenci wyższych uczelni, zwłaszcza kierunków transportowych i logistycznych.

Wiodącym tematem książki są zagadnienia ekonomiki transportu kolejowego rozpatrywane pod kątem inwestycji infrastrukturalnych. Uzupełniająco zaś włączono do rozważań zagadnienia inwestycji taborowych w sektorze kolejowym. Inwestycje taborowe w sektorze kolejowym są bowiem ściśle powiązane z inwestycjami infrastrukturalnymi ze względów techniczno-eksploatacyjnych. Określone parametry infrastruktury, takie w szczególności jak maksymalna prędkość techniczna linii kolejowej, wyposażenie w elektryczną sieć trakcyjną oraz zastosowany system sterowania ruchem, wiążący tor z pojazdem, determinują parametry techniczno-eksploatacyjne taboru kolejowego stosowanego w przewozach na danej linii kolejowej. W ramach uwag wprowadzających wskazano na związki między ekonomiką transportu a polityką transportową i ekonomiką inwestycji infrastrukturalnych. W poszczególnych rozdziałach stopniowo rozwijano problematykę inwestycji w sektorze kolejowym, rozpoczynając jednak od omówienia w rozdziale pierwszym zagadnień związanych z zarządzaniem publicznie dostępną infrastrukturą kolejową oraz w rozdziale drugim od prezentacji klasyfikacji taboru kolejowego i ogólnych zasad jego utrzymania określonych w ramach systemu regulacyjnego transportu kolejowego. Rozdział trzeci monografii zawiera charakterystykę istniejącego współcześnie układu przestrzenno- -geograficznego polskiej infrastruktury kolejowej, z szerokimi odniesieniami do międzynarodowego układu tej infrastruktury. W kolejnym, czwartym rozdziale omówiono podstawowe przesłanki podejmowania decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego, natomiast w rozdziale piątym szeroko omówiono wpływ otoczenia społeczno-gospodarczego na podejmowane w sektorze kolejowym decyzje inwestycyjne. Rozdział szósty zawiera charakterystykę źródeł finansowania inwestycji w sektorze kolejowym. Kolejne rozdziały poświęcono zagadnieniom analizy efektywności inwestycji. W rozdziale siódmym omówiono powszechnie znane i stosowane metody analizy efektywności inwestycji, natomiast w rozdziale ósmym ogólne zasady analizy efektywności inwestycji łącznie z zakresem przedmiotowym tzw. analizy kosztów i korzyści (AKK) w odniesieniu do sektora kolejowego. Rozdziały dziewiąty i dziesiąty zawierają bardziej szczegółowe treści odnoszące się do specyfiki AKK projektów inwestycyjnych w zakresie infrastruktury kolejowej i taboru kolejowego. W końcowej części monografii zamieszczono dwa aneksy pierwszy (A) poświęcony rysowi historycznemu rozwoju polskiej sieci kolejowej i drugi (B) prezentujący charakterystykę polskiej sieci kolejowej w okresie transformacji społeczno- gospodarczej po 1990 roku.