Poruszająca autobiograficzna opowieść Cecylii Kukuczki, żony Jerzego Kukuczki, najwybitniejszego polskiego himalaisty, który zginął w 1989 roku na Lhotse. To historia miłości i wiary, że śmierć w górach dotyczy tylko innych, oraz tęsknoty, która nie gaśnie. Ukazuje również osobistą stronę himalaizmu, czekanie, powroty, codzienność, czułość i troskę. Cecylia poszukuje odpowiedzi na pytania o mężczyznę, którego kochała, ale którego nie znała. Jak żyć jako trzydziestokilkuletnia wdowa? Jak wychować synów bez ojca, w jego wszechobecnym cieniu? Odpowiedzi te tworzą unikalny portret Jerzego Kukuczki, wzbogacony o niepublikowane listy, które mąż wysyłał z „pionowego świata”. Cecylia pisze: „Jerzego Kukuczkę poznałam dopiero po jego śmierci. Nigdy nie chciał mnie zabrać ze sobą w Himalaje, chociaż go prosiłam. Chronił nas przed prawdą o swojej pasji, prawdopodobnie nie chciał, byśmy drżeli o jego życie. Wierzyłam, że skoro mówił, że wróci, to wróci. Dokładnie tak powiedział, zanim wskoczył w pociąg do Warszawy: »Dbaj o synów. Ja wrócę«. Ale nie wrócił.”
