Praca ma niepodważalną wartość materiałową i poznawczą, z wyeksponowanym doborem oraz kompetentnym opisem problematyki lingwistycznej, dotąd pomijanej. Badania Ewy Bulisz wyróżniają się innowacyjnością i unikatowością. Analiza genologiczna współczesnych czasopism kobiecych, uwzględniająca bogactwo typologiczne tego segmentu prasy, jest interesująca zarówno pod względem zgromadzonego materiału, jak i sposobu prezentacji zagadnień. Autorka odpowiedzialnie wysnuwa wnioski, unikając ocen wartościujących. Jej lingwistyczne wykładnie cechuje obiektywizm i przezroczystość, wynikające z dobrej znajomości aparatu pojęciowego oraz metodologicznych technik językoznawczych. Warto zauważyć erudycyjność opisu, badawczą skrupulatność i konsekwencję metodologiczną Autorki, a także wszechstronne, dobrze uzasadnione wnioski. Ewa Bulisz swobodnie powołuje się na bogatą literaturę przedmiotu, nie tylko w zakresie językoznawstwa, ale także literaturoznawstwa, filozofii i psychologii. Zachowuje rozwagę i analityczną odpowiedzialność w referowaniu złożonej problematyki, co podkreśla jej rzetelność w badaniach.
