The fall of France in 1940 panicked US leaders, leading to their fateful decision to recognize the pro-Nazi Vichy government. Michael Neiberg takes readers back to the fraught early years of World War II, when America's misguided policy on Vichy alienated its British ally and ensured tensions with Charles de Gaulle and the postwar French Republic.
In The First Battle of the Marne French and British forces stopped the initial German drive on Paris in 1914. The Second Battle of the Marne marks the point at which the Allied armies stopped the massive German Ludendorff Offensives and turned to offensive operations themselves. This work gives an account of the bloody events of those days.
This book presents an introduction to one of the most important treaties ever written, the Treaty of Versailles, which formally ended World War I in 1919. Controversial from the very beginning, the treaty still shapes the destinies of societies and states worldwide.
Looking beyond diplomats and generals, Neiberg shows that neither nationalist passions nor desires for revenge took Europe to war in 1914. Dance of the Furies gives voice to a generation who suddenly found themselves compelled to participate in a ghastly, protracted orgy of violence they never imagined would come to pass.
In 1914 the country was firmly determined to stay clear of Europe's war. By 1917, it was ready to jump into the fray. What happened in between? Acclaimed historian Michael S. Neiberg examines America's entry into World War One, shedding light on the dilemmas and crises the country faced from 1914 to 1917.
Front zachodni, przebiegający od belgijskiego wybrzeża na północy do granicy ze Szwajcarią na południu, miał się stać rozstrzygającym polem bitewnym I wojny światowej. To tam właśnie trzy wielkie potęgi, Niemcy, Francja i Imperium Brytyjskie, skomasowały przeważającą część swoich wojsk i to tam właśnie, zgodnie z powszechnym przekonaniem miały się rozegrać losy wojny - jeszcze przed Bożym Narodzeniem 1914 roku. Sztab niemiecki od dawna zdawał sobie sprawę z niebezpieczeństwa, jakie rodzi prowadzenie wojny na dwóch frontach, przeciwko Francji i Rosji jednocześnie. Zgodnie więc z założeniami ryzykownego Planu Schlieffena Niemcy próbowali jak najprędzej wyeliminować Francję z pomocą szerokiego manewru oskrzydlającego przez terytorium neutralnej Belgii, która odmówiła zezwolenia na przemarsz oddziałów niemieckich i tym samym podpisała na siebie wyrok, bo padła ofiarą zbrojnej napaści. W wyniku rozpaczliwych działań opóźniających, podjętych przez wojska francuskie i brytyjskie, nadzieje Niemiec na prędkie zwycięstwo na Zachodzie zmalały w związku z ich przegraną podczas pierwszej bitwy nad Marną. Po tzw. wyścigu do morza, podczas którego jedna strona usiłowała oskrzydlić drugą, co zakończyło się pierwszą bitwą pod Ypres i bitwą pod Yser, na froncie zachodnim rozpoczął się statyczny okres wojny, który miał trwać aż do roku 1918. Rok 1915 okazał się nadzwyczaj frustrujący dla państw ententy, ponieważ kolejne ataki alianckie w Szampanii, pod Neuve Chapelle, Festubert i Loos, których celem było przerwanie niemieckich linii obronnych, zakończyły się niepowodzeniem. W związku z tym impasem wojska alianckie zaplanowały serię jednoczesnych ofensyw przeciwko państwom centralnym na różnych frontach wojny. Ten skomasowany wysiłek został poprzedzony atakiem niemieckim na francuskie miasto-twierdzę Verdun; w zamyśle miało się to zakończyć całkowitym wykrwawieniem sił francuskich. W związku z tym główny ciężar przygotować do bitwy nad Sommą spadł na Brytyjczyków, którzy mieli w ten sposób odciążyć sojuszników. Była to, jak się okazało, największa bitwa tej wojny, która pochłonęła ponad milion ofiar i nie przyniosła żadnego rozstrzygnięcia. Michael S. Neiberg jest wykładowcą historii i jednym z dyrektorów Centrum Badań nad Wojną i Społeczeństwem University of Southern Mississippi. Jest autorem, bądź redaktorem kilkunastu książek, licznych artykułów i recenzji książkowych.
Taniec Furii wnosi istotny wkład w nasze wyobrażenie o genezie i charakterze Wielkiej Wojny. Ta rzetelnie przygotowana i dobrze napisana książka koncentruje się wokół prostej tezy: w 1914 roku narody Europy nie spodziewały się ani nie pragnęły wojny. Wierzyły natomiast w słuszność swojej sprawy i uważały, że poniesione przez nie ofiary muszą zostać pomszczone. W ciągu kilku tygodni to, co rozpoczęło się jako wojna gabinetowa rozpętana przez garstkę polityków, przekształciło się w wojnę totalną, w trakcie której emocje niweczyły szansę na kompromis. Rozbudzona wówczas nienawiść pozostawiła po sobie spuściznę militaryzmu, rasizmu i totalitaryzmu. Dennis Showalter, autor książki Tannenberg: Clash of Empires Za pomocą tej ważnej książki Neiberg ogromnie wzbogaca nasze rozumienie nastawienia opinii publicznej i klimatu politycznego tamtego pamiętnego roku, w którym tak naprawdę rozpoczęło się dwudzieste stulecie. Sięgając do bogatego zasobu relacji z epoki, przekonuje, że Europejczycy zamienili się w wojowników gotowych do największych poświęceń dopiero wówczas, kiedy ich armie przekroczyły granice państwowe, a rzeczywistość nowoczesnej wojny – inwazja, zbrodnie, masowe ofiary – dosięgła ludności cywilnej na tyłach. William J. Philpott, autor książki Three Armies on the Somme: Teh First Battle of the Twentieth Century