Agnieszka Gronek Livres

Das immer enger zusammenwachsende Europa macht eine§Auseinandersetzung mit den neuen Partnerstaaten§notwendig. Politische Bündnisse zu schließen heißt u.§a., die Situation des anderen zu kennen und auf sie§Rücksicht zu nehmen. Kultur und Sprache spielen in§diesem Zusammenhang eine wichtige Rolle. Deutschland§und Polen blicken auf 1000 Jahre politischer§Beziehungen zurück. Die vorliegende Arbeit§konzentriert sich deshalb auf die Situation des§Polnischen in Deutschland und analysiert das für den§deutschen Muttersprachler konzipierte§Polnischlehrbuch Mówimy po polsku. Unter besonderer§Berücksichtigung institutioneller Vorgaben für den§Fremdsprachenunterricht, v. a. deutscher§Rahmenlehrpläne und des europäischen Referenzrahmens§für Sprachen, werden sprachliche, kulturelle und§didaktische Aspekte des Lehrbuchs untersucht. Die§Analyse stützt sich auf fundierte Thesen der§Fremdsprachendidaktik, die zu Beginn der Arbeit§dargestellt werden. Im Anschluss an die§Lehrbuchanalyse folgt ein Diskurs in die§Neurodidaktik anhand einiger Beispiele wird§gezeigt, wie ein Lehrbuch methodisch abgewandelt§werden kann, um die Ansätze der Neurodidaktik§umzusetzen und somit die Lerneffizienz zu steigern.

Cerkiew św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej daje współczesnym unikalną szansę na odkrycie jeszcze jednej nieznanej karty własnych dziejów. Zapisana przed wiekami przez prawosławnych Rusinów, którzy współtworzyli wielonarodowe społeczeństwo Pierwszej Rzeczypospolitej, pozwala na rozszerzenie wiedzy na temat wspólnej tradycji i kultury, zaświadcza o jej bogactwie, różnorodności i oryginalności.

Studia o kulturze cerkiewnej w dawnej Rzeczypospolitej, przygotowane z inicjatywy pracowników Katedry Ukrainoznawstwa na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, ukazują aktualne badania nad dziedzictwem kulturowym chrześcijańskich Kościołów wschodnich w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Po raz kolejny mamy okazję do zapoznania się z pracami naukowców z ośrodków polskich i zagranicznych na temat cerkiewnej spuścizny duchowej, literackiej i artystycznej. Dzięki nim możemy przenieść się myślami do czasów, gdy nasz kraj był organizmem wieloetnicznym, wielonarodowym i wielokulturowym, co uczyło jego obywateli szacunku dla odmienności religijnych i ideowych.

Wprawdzie nasza przeszłość z warunkami swojego bytu przeminęła jak sen wiekowy, zastawiając po sobie niezatarte ślady swojego istnienia, nasza teraźniejszość w bólach i mękach krzepi się nadzieją lepszego bytu, nasza wreszcie przyszłość ukryta jeszcze za oponą przeznaczeń, jakie opatrzność wszystkim narodom zgotowała, miło jest przecież obudzić w sobie dawne wspomnienia i przenosić się myślą w owe wieki, kiedy jako naród wolny i samoistny słynęliśmy cnotą, orężem i nauką. Cześć dla tych dawnych czasów jest jakby przekazywaniem miłości ku rodzicom, z ich bowiem badania rodzi się nauka dla potomnych, chęć naśladowania pięknych czynów i przywiązanie do rodzinnej ziemi M. Potocki Te słowa bohatera książki prof. UJ Agnieszki Gronek dobrze charakteryzując zarówno postać jak i cel jego działania jaki został omówiony na kartach książki.