Misiniec Stefan Livres

Eugeniusz Romer (1871 - 1954) – najwybitniejszy polski geograf, kartograf i geopolityk. Twórca nowoczesnej kartografii polskiej i współzałożyciel Książnicy-Atlasu. Profesor Uniwersytetu we Lwowie, Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Doktor honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek Polskiej Akademii Nauk oraz towarzystw naukowych w kraju i na świecie. Wiceprezydent Międzynarodowej Unii Geograficznej. Człowiek obdarowany łaską wiary ma świadomość, że powinien z nią współpracować. Odczuwa wewnętrzne przynaglenie, by odpowiedzieć czynnie na Boży dar. Tak rozumiał to znany przyrodnik i kartograf Eugeniusz Ro­mer. Po dłuższym oddaleniu od Boga doświadczył on łaski wewnętrznej przemiany. Odnowił z Nim przyjaźń, a po­tem napisał Pamiętniki, które są świadectwem procesu, jaki dokonał się w jego duszy. Uczony był świadom tego, że wszystko, co przeżył, jest łaską dobrego Boga. Najpierw Bóg dawał mu sygnały swej obecności, a potem stanął wprost przed nim z darem krzyża. Przyjęcie tego daru było dla profesora Romera doświadczeniem wiary, doświadcze­niem egzystencjalnym i trwałym. Od tego czasu uprawianie nauki przyrodniczej nabrało dla niego nowego wymiaru. Stało się ono bardziej celowe. Za to duchowe doświadczenie Romer pozostał wdzięczny Bogu do końca swego życia. Tym zaś, którzy mu towarzyszyli w trudnym procesie spo­tkania z Bogiem, oraz ludziom, którzy przeżywają podobne jak on oddalenie, pozostawił „obraz” odbytej drogi. Kard. prof. Marian Jaworski

Książka przybliża wspominane przez Jana Pawła II postacie, które spotkał na swej drodze do kapłaństwa; nie wszystkich znał osobiście, bo odeszli przed jego urodzeniem. Wywodzili się z różnych środowisk, mieli różne upodobania i wykształcenie, jednak wszyscy prowadzili głębokie życie religijne i miłowali żarliwie swoją ojczyznę. Dla niej pracowali, a w razie potrzeby ponosili wiele ofiar na miarę potrzeb czasów w których przyszło im żyć. Rozwijali właściwe sobie charyzmaty w burzliwych okolicznościach powstań narodowych, wojen i trudnych lat odbudowy Polski. Św. Rafał Józef Kalinowski, Św. Albert Adam Chmielowski, Św. Faustyna Maria Kowalska, Karol Józef Wojtyła - ojciec, Jan Leopold Tyranowski, Mieczysław Kotlarczyk, Robotnicy Kamieniołomu i Solvayu, Jerzy Ciesielski. Niektórzy byli w pewnym sensie wzorem, budzili w młodym człowieku podziw, fascynowali osobowością, inni przychodzili do niego ze swoimi zainteresowaniami, które nie tylko umiał dzielić, ale i ubogacał o nowe wartości. Byli też ludzie prości, od których student Karol doznał wiele życzliwości i zrozumienia w okresie okupacji niemieckiej, a także w czasie późniejszym. Ta różnorodność kontaktów sprawiła, że jako kapłan, następnie wysoki dostojnik Kościoła katolickiego, potrafił zrozumieć każdego człowieka i jego życiowe problemy. Z czasem stawał się oparciem dla coraz większej liczby ludzi, którzy korzystali z jego doświadczeń i przemyśleń, a wreszcie - jako następca Świętego Piotra - najwyższym światowym autorytetem moralnym.

Książka przybliża wspominane przez Jana Pawła II postacie, które spotkał na swej drodze do kapłaństwa; nie wszystkich znał osobiście, bo odeszli przed jego urodzeniem. Wywodzili się z różnych środowisk, mieli różne upodobania i wykształcenie, jednak wszyscy prowadzili głębokie życie religijne i miłowali żarliwie swoją ojczyznę. Dla niej pracowali, a w razie potrzeby ponosili wiele ofiar na miarę potrzeb czasów w których przyszło im żyć. Rozwijali właściwe sobie charyzmaty w burzliwych okolicznościach powstań narodowych, wojen i trudnych lat odbudowy Polski. Św. Rafał Józef Kalinowski, Św. Albert Adam Chmielowski, Św. Faustyna Maria Kowalska, Karol Józef Wojtyła – ojciec, Jan Leopold Tyranowski, Mieczysław Kotlarczyk, Robotnicy Kamieniołomu i Solvayu, Jerzy Ciesielski. Niektórzy byli w pewnym sensie wzorem, budzili w młodym człowieku podziw, fascynowali osobowością, inni przychodzili do niego ze swoimi zainteresowaniami, które nie tylko umiał dzielić, ale i ubogacał o nowe wartości. Byli też ludzie prości, od których student Karol doznał wiele życzliwości i zrozumienia w okresie okupacji niemieckiej, a także w czasie późniejszym. Ta różnorodność kontaktów sprawiła, że jako kapłan, następnie wysoki dostojnik Kościoła katolickiego, potrafił zrozumieć każdego człowieka i jego życiowe problemy. Z czasem stawał się oparciem dla coraz większej liczby ludzi, którzy korzystali z jego doświadczeń i przemyśleń, a wreszcie – jako następca Świętego Piotra – najwyższym światowym autorytetem moralnym.

Książka jest cenną nowością. Autor prowadzi nas ścieżkami w poszukiwaniu Bożych tajemnic. Dzieli się doświadczeniami wyniesionymi z duszpasterstwa oraz wiedzy uzyskanej na seminarium filozofii religii prowadzonym przez ks. kard. Mariana Jaworskiego, zgłębiającym poznanie doświadczenia religijnego. Przemyślenia, wzbogacone wypowiedziami św. Jana Pawła II i uzupełnione niezwykle pięknymi, unikatowymi fotografiami z Ziemi Świętej tworzą bogaty materiał do refleksji nad najważniejszymi sprawami życia. Przydadzą się też wszystkim wędrującym Szlakami Papieskimi. Przytaczane fragmenty Pisma Świętego, wybrane z tekstów niedzielnych i świątecznych, naświetlone w nowy sposób, przyniosą czytelnikowi radość wewnętrzną i poszerzą jego wiedzę religijną oraz duchową. Już nawet pobieżna lektura książki Na tropach Ewangelii pozwala odkryć wielkie bogactwo myśli, które tworzą pomost między Ewangelią a życiem współczesnym. Oczywiście jest to także wezwanie do twórczego myślenia! Ks. Franciszek Ślusarczyk Kustosz Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach

Jerzy Liebert (1904–1931) - wybitny polski poeta religijny. O jego przeżyciach duchowych możemy mówić na podstawie bogatego – jak na młody wiek – dorobku literackiego. Szczególnym świadectwem są wiersze, obrazujące drama­t zmagań poety o obecność wiary w swoim życiu. Sprawę tę traktował bardzo poważnie. Poszukiwanie odpowiedzi na py­tania o sens istnienia, o kształt relacji z Bogiem pojawia się zwykle jako problem zasadni­czy w każdym pokoleniu młodych ludzi. Stąd ponadczasowa wartość poezji Lieberta, podejmującego próbę jego rozwiązania. Niezastąpionym przyjacielem i powiernikiem Jerzego była Agnieszka (Bronisława) Wajngold, szukająca – podobnie jak on – swojej drogi do Chrystusa. Adresatka listów Lieberta, uznanych za jeden z najznakomitszych zbiorów epistolograficznych. Odnalazła ją w powołaniu zakonnym. Poezję Lieberta, od strony artystycznej – nad wiek dojrzałą, wyróżnia franciszkańska prostota i przej­rzystość. Wrażliwym piórem ar­tysty, przekazuje delikatne odcienie uczuć i myśli, zarówno w wierszach jak też w listach do Agnieszki. Świadectwem dojrzałości artystycznej jego poezji jest m.in. muzyczność wierszy, znakomicie zsynchronizowana z ich treścią.

Po dwóch tomach esejów: Na tropach Ewangelii i Na tropach pierwszych chrześcijan, nawiązujących do czytań Roku Liturgicznego przez trzy kolejne lata A, B, C, czytelnicy otrzymują tom trzeci z tej serii: Na tropach Jezusa z Nazaretu. Współpracując przez wiele lat ze Szlakami Papieskimi, jako opiekun duchowy, zauważyłem, że wędrującym tymi Szlakami potrzebna jest lektura, w której połączenie rozważań religijnych z wypowiedziami św. Jana Pawła II, sprzyjać będzie tworzeniu atmosfery wycieczek z ks. Karolem Wojtyłą. Tak narodził się pomysł cyklu Tropów. Od Autora