Dokonuje się dekonstrukcja świata. Świata, w którym nieustanna potrzeba posiadania łączy się z rozbuchaną ofertą sprzedaży, a składane obietnice stają się lapidarnymi, a zarazem nerwowymi komunikatami. W tej zawłaszczonej przez technologię współczesności media społecznościowe przenikają się z tradycyjnymi, tworząc kakofoniczny komunikat, przytłaczają konsumentów nadmiarem informacji. To błędne koło – odbiorca uodparnia się na bodźce, więc trzeba nieustannie zwiększać ich intensywność. Powtarzalność komunikatów, ich ogólność, wewnętrzna sprzeczność i – zdaje się – losowość słów, utwierdzają nas w przekonaniu, że za wszystkim stoi bezosobowa maszyna, niedoskonały algorytm imitujący człowieka. Jakub Kornhauser tworzy teksty zakorzenione w konkretnej przestrzeni, na poły realne i hipnotyczne. Tym razem ukazuje hybrydyczny świat, w którym pęknięty język powołuje do życia oryginalną przestrzeń komunikacyjną. Reklamowe socjolekty, gdzie odnajdziemy wadliwie funkcjonujące kolokacje połączone z błędami gramatycznymi, podają w wątpliwość pierwotnie zakładaną celowość komunikatu. Poeta dzięki swojej niezawodnej językowej intuicji w awangardowy sposób mierzy się z zawłaszczoną przez kapitalizm mową, z drugiej strony w słowotwórczym nieporządku przekazuje namiastkę satysfakcji. O autorze: Poeta, tłumacz (w roku 2020 przełożył Kleptoobiekt śpi i inne prozy Gherasima Luki), krytyk literacki, literaturoznawca i filolog romański. Pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor nauk humanistycznych. Autor m.in. książek: Drożdżownia (2015) czy Dziewięć dni w ścianie (2019). Za pierwszą otrzymał Nagrodę im. W. Szymborskiej 2016. W 2020 ukazała się jego książka prozą Premie górskie najwyższej kategorii (nagrodzona podczas pierwszej edycji Festiwalu Literackiego Znaczenia). W 2021 wydał tom poetycki Krwotoki i wiewiórki, planuje też publikację książki prozatorskiej Kryteria uliczne. Książka Brzydko tną twoje noże? będzie pierwszą pozycja autora ukazująca się w Wydawnictwie Warstwy.
Jakub Kornhauser Livres





Ayant la cration d'Apollinaire pour prtexte et pr-texte(s), nous offrons au lecteur une tude sur des thmes qui gravitent autour des aspects modernes et modernistes de l'oeuvre de celui qui tait non seulement un compagnon de route des plus grands esprits avant-gardistes de son poque, mais, d'abord, pote, artiste et critique d'art dont l'esprit nouveau avait eu une force de novation. Comme le souligne avec beaucoup de justesse Willard Bohn dans son article Apollinaire et les avant-gardes , l'auteur de Zone tait frquemment dcrit dans les cercles d'avant-garde comme le fondateur de la posie moderne. On peignait Apollinaire surtout comme un explorateur esthtique, comme quelqu'un qui avait dcouvert de nouveaux domaines artistiques. Plusieurs auteurs l'ont compar Christophe Colomb cause de son habilet naviguer sur mers inconnues. D'autres l'ont compar Marco Polo cause de son talent traverser des frontires lointaines. Apollinaire s'tait engag non seulement dans une qute pique, d'ailleurs, mais dans une bataille pique pour la suprmatie artistique. Porte-parole principal du Cubisme, en littrature comme en art, il tait charg de le dfendre contre la 'menace' reprsente par Marinetti et ses collgues. Si l'toile de Marinetti tait destine graduellement baisser, celle d'Apollinaire a continu monter de 1918 jusqu' nos jours . L'tude s'articule autour de quelques axes thmatiques principaux : Apollinaire entre tradition(s) et modernit(s) ; Apollinaire critique d'art ; Apollinaire et les avant-gardes ; les influences et les chos apollinariens dans la posie europenne et mondiale. En tant que dfinition du caractre constel-laire des phnomnes modernistes/modernes qui s'loignent du centre artistique vers les priphries pour retourner ensuite vers le centre, la parallaxe culturelle peut considrer Apollinaire comme son ambassadeur de confiance. Il fut pourtant l'un des premiers utiliser d'abord les dcouvertes modernistes pour les inscrire dans le courant des thories d'avant-garde radicales (du cubisme au surralisme en passant par le dada) pour devenir l'initiateur de nombre de propositions esthtiques, plutt locales, ad hoc, de moindre porte (intgra-lisme roumain et artificialisme tchque, deux exemples parmi d'autres) propres l'avant--garde, puis la no-avant-garde (ne serait-ce que le signalisme serbe). Ce contexte nous per-met dsormais de revaloriser l'oeuvre de l'auteur mme d'Alcools, ayant pour point de repre non seulement la perspective moderniste avec la recorporalisation du sujet au premier plan, mais galement et peut-tre avant tout, les cent ans d'volution des formes d'expression artistique modernistes, avant-gardistes, exprimen- tales. Les auteurs proposs par le prsent volume procdent ainsi dans leurs textes qui tmoignent irrfutablement combien est actuelle la conviction que la note apollinarienne continue de rsonner dans les nombreuses interprtations contemporaines. Jakub Kornhauser, Wactaw Rapak, Avant Apollinaire. Le(s) modernisme(s) en tant que recorporalisation du sujet pensant
Całkowita rewolucja
- 268pages
- 10 heures de lecture
Książka Jakuba Kornhausera Całkowita rewolucja. Status przedmiotów w poezji surrealizmu należy do tych prac, które czyta się z autentyczną przyjemnością. Jest to bowiem rozprawa dojrzała, przemyślana, dobrze skonstruowana i sprawnie napisana, bogata materiałowo, obfitująca w interesujące obserwacje i wnioski. Jej autor nie tylko doskonale zna opracowania dotyczące surrealizmu, ale też porusza się swobodnie zarówno po najnowszej teorii literatury, jak i po wielu obszarach współczesnej humanistyki, dowodząc zwłaszcza dobrej znajomości filozofii i antropologii, a szczególnie opracowań dotyczących materialności, rzeczy, przedmiotów i teorii obrazu. Co najważniejsze, ta erudycja mu nie ciąży i nie przeszkadza. Niniejsza monografia ma wiele niepodważalnych zalet. Jest rzetelna pod względem analitycznym, pomysłowa w zakresie interpretacyjnym, cechuje ją także teoretyczna inwencja. Autor wyraźnie dobrze czuje się w precyzyjnych analizach utworów poetyckich i ich specyficznego języka. Należy też wspomnieć o komparatystycznym charakterze tej książki. Jej główną problematyką jest rumuńska wersja surrealizmu, Jakub Kornhauser ujmuje ją jednak na szeroko zakreślonym tle porównawczym i pokazuje jako swoistą odpowiedź na teorie surrealistów francuskich (głównie André Bretona) i twórcze ich rozwinięcie. Analizy poezji Gellu Nauma są także wzbogacone częstymi odwołaniami do czeskiej, słowackiej czy serbskiej poezji surrealistycznej. Ujęcie porównawcze sprawia, że książka może być lekturą interesującą nie tylko dla specjalistycznego grona rumunistów, ale też dla badaczy surrealizmu i literatury nowoczesnej w ogólności. Z recenzji dr. hab. Andrzeja Zawadzkiego
Preteksty i posłowia (), niczym wunderkamery i panoptika, stanowią o punkcie wyjścia i punkcie dojścia prowadzonych rozważań. Książka składa się z dwóch głównych części, z których każda dzieli się na dwa podrozdziały. () W sekcji Preteksty znalazły się szkice poświęcone literaturom i kulturom europejskim francuskiej, belgijskiej, mołdawskiej, katalońskiej, norweskiej i środkowoeuropejskiej (Kanony zza granic) oraz polskim zmaganiom z polem literackim (Kanony w granicach). Szkice tu pomieszczone łączy chęć odpowiedzi na pytanie, czym dzisiaj jest pisanie, co nam zostało ze starych dyskusji na temat literackich mód, konwencji i powinności oraz czy da się wyznaczyć kierunki, w których podążają najmłodsze pokolenia twórców. I dlaczego pokoleń starszych nie należy usuwać na margines zainteresowania dekanonizować tylko warto czytać na nowo. () Sekcja Posłowia to zapis racjonalizacji irracjonalnego, przypominający układanie mozaiki z rozproszonych elementów, które na pozór nie mają prawa do siebie pasować, lecz po odpowiednim zestawieniu nabierają nowych znaczeń i uruchamiają wewnętrzne zależności. Wahadło małych kanonów wychyla się, jak w tytule, W stronę awangard badając poziom literackości prac Herty Mller, Stanisława Dróżdża czy Jiego Kola, eksperymentalne ciągoty polskiej poezji ostatnich dekad i aktualność okołoawangardowych dyskursów krytycznych by po chwili przyjrzeć się bliżej Rumunii na stronie, ujawniając specyfikę najistotniejszych współcześnie dykcji rumuńskiej prozy.