Autorka podnosi w swej książce trudne i złożone zagadnienia płci i rozmnażania, w tym in vitro, szczególnie widoczne w dyskursie społecznym po roku 1989 w Polsce. Pojawiają się nowe prądy naukowe, idee, nowe technologie reprodukcyjne i reprogenetyka, generujące pluralizm aksjonormatywny, pozwalający na prezentowanie i ścieranie się ze sobą różnorakich stanowisk.
Seria Miniatury etyczne to forum refleksji nad detalicznymi problemami, które etyka dostojna i uroczysta z konieczności odsuwa na plan dalszy lub pomija. Pozornie to założenie nie współgra z podjętym przez Zdzisławę Piątek problemem eugeniki. Tytułowa kwestia jest ważna, aktualna, w dodatku obrosła wieloma nieporozumieniami i uproszczeniami. Samo pojęcie eugeniki nie jest jakoś szczególnie zapomniane i wymagające „przywracania pamięci”, a przyjęta przez Autorkę perspektywa z pewnością nie jest nieśmiała ani marginalna czy formułowana z tylnego rzędu. Przeciwnie – to jasno określone stanowisko, które zachęca do przemyślenia problemu eugeniki na nowo i stanowi zaproszenie do rzeczowej dyskusji, wolnej od ideologicznych uprzedzeń. Korzystając ze zdobyczy współczesnej nauki, Autorka stara się oddzielić „zdrowe jądro” eugeniki od błędów, w które dziedzina ta została uwikłana. Argumentuje, że w odradzającej się eugenice jest zawarta nadzieja na skuteczne przeciwdziałanie biologicznej degeneracji gatunku ludzkiego, spowodowanej zarówno radykalną zmianą trybu życia, jak i narastającym skażeniem środowiska. Nie dajmy się zatem zwieść paradoksom „miniaturowości” niniejszej książeczki. Małe jest bowiem nie tylko piękne, ale może być też ważne, dobre i mądre.