Niniejsza antologia stanowi zapis najbardziej zabawnych zjawisk z czasów realnego socjalizmu. Książka ukazuje absurdalność życia w PRL-u zarówno od strony codzienności, jak i w perspektywie całokształtu kultury. Spora część zamieszczonych tutaj materiałów nigdy nie była wcześniej publikowana.
„Podstawowe pytanie, które zada czytelnik, biorąc do ręki Zapiski semiotyczne, będzie brzmiało: o czym jest ta książka? Od razu odpowiadam. Traktuje ona o kaligrafii, semiotyce koloru, semiotyce sensorycznej, sztuce średniowiecznej i nowoczesnej, literaturze, muzyce rockowej, reklamie, a nawet chiromancji. Nade wszystko jednak o kulturze współczesnej i naszej kruchej, niepewnej egzystencji. O naszym niespójnym „ja”, o samotności, cierpieniu i próbach oswojenia świata poprzez znaki. Semiotyka bowiem często stanowi dla mnie jedynie punkt wyjścia do snucia refleksji na tematy ogólniejsze”. Marcin Rychlewski 'Rychlewski opowiada w swojej książce o schyłku i narodzinach jednocześnie – schyłkowe są wiersze Różewicza, powieści Camusa, malarstwo Moneta czy muzyka Pink Floyd, bo zawsze wymagające sensotwórczego skupienia; narodziny metakultury nowości i cyfrowego nadmiaru burzą na dobre wielowiekowy ład i domagają się innego rodzaju umiejętności uczestnictwa w kulturze – opartego na nieuważności i nieustającej czujności „wejść” i „wyjść”. [...] Zapiski semiotyczne można śmiało potraktować jako podręcznikowe opracowanie z dziedziny „czytania świata wokół nas”, takiego w dodatku, które uczy poruszania się gąszczu znaczeń pozornie pozbawionego ładu, ale – jak się okazuje – będącego rozwinięciem, często w postaci „kłącza”, swoich wyjściowych kategorii'. prof. Wojciech J. Burszta
Niniejsza książka to brawurowa parodia poradnika damsko-męskiego. Znajdziecie w niej wszystko, czego absolutnie nie wolno robić, jeśli zależy Wam na tym, aby Wasz związek był udany i trwały. Książka pełna ironicznego humoru zawiera sporą ilość „porad”, zabawnych psychotestów, a nawet zadania z matematyki i krzyżówki do rozwiązania. Oprócz tego zamieszczono w niej porcję dowcipów, które należy opowiadać partnerowi i teściowej, jeśli macie ochotę doprowadzić ich do szału. Marcin Rychlewski – autor licznych prac naukowych na temat literatury i sztuki XX wieku, muzyki rockowej i kultury popularnej. Szerokiej publiczności jest jednak znany przede wszystkim za sprawą bestsellerowych „Absurdów PRL-u” (2006) i „Absurdów PRL-u 2” (2007). Autor książek „Rewolucja rocka” (2011) oraz „Literatura i sztuka nowoczesna”(2011). Ostatnio wydał również „Księgę głupoty” (2011) oraz „Czarną księgę humoru” (z Anną Januszkiewicz, 2011). Anna Januszkiewicz – absolwentka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu. Autorka i współautorka książek: „Dowcipy PRL-u” (2007), „Absurdy szkolne. Ndst!” (2008), „Mała encyklopedia obciachu” (2008) i „Tom kultury. Przewodnik po wydarzeniach kulturalnych w Polsce i na świecie. Rok 2000 i później” (2008). Interesuje się kulturą XX wieku, w szczególności literaturą, historią i ruchami kontrkulturowymi.
Książka o rynku wydawniczym w Polsce ostatnich kilku lat. Stanowi zarys zagadnień i próbę wytyczenia kierunków, w których powinna podążać współczesna socjologia literatury. „Książka Marcina Rychlewskiego stanowi śmiałą i nowatorską próbę rewitalizacji tradycyjnej socjologii literatury, dostosowanej na potrzeby współczesnego rynku wydawniczego. [...] Do najciekawszych wątków książki należy zaliczyć redefinicję obiegów literackich (traktowanych jako »obiegi książkowe«) oraz koncepcję odbiorcy, będącego zarazem empirycznym czytelnikiem, konsumentem, a nierzadko również internetowym recenzentem. Na uwagę zasługuje także analiza reklamowych not wydawniczych, stanowiących rodzaj interpretacji i będących jednocześnie swoistą manipulacją ze strony wydawców, kształtującą coś, co autor nazywa »prerecepcją«. Marcin Rychlewski wprowadza również dwa niezwykle kluczowe pojęcia: pasma przenoszenia i pasma estetycznego, wskazując na wzajemną korelację obydwu pasm w procesie kreowania sukcesu komercyjnego książki. Polemizuje ponadto ze słynną tezą Marshalla McLuhana o końcu »epoki słowa drukowanego«. Okazuje się, że jest wprost przeciwnie. Mimo że żyjemy w kulturze mediów elektronicznych, słowo drukowane nie zostało wcale całkowicie zdetronizowane” (prof. Bogumiła Kaniewska).
Czarna księga humoru jest na polskim rynku wydawniczym publikacją wyjątkową. Autorzy zebrali w niej najbardziej makabryczne dowcipy, jakie kiedykolwiek wymyślono. O śmierci, lekarzach, prawnikach, kanibalach. Czytelnik znajdzie tutaj również mrożące krew w żyłach legendy miejskie i historie z życia wzięte. Całość dopełniają autentyczne napisy na murach, stanowiące rodzaj przewrotnych przysłów. To książka zarazem śmieszna i przerażająca. Świadczy ona o tym, że los bywa przekorny, a ludzka wyobraźnia, pomysłowość i zwykła głupota nie znają granic. Amatorzy wisielczego humoru powinni być zachwyceni. Strach się śmiać!
Rewolucja rocka pozwala lepiej zrozumieć muzykę popularną, ale przede wszystkim - nas wszystkich, będących nieuchronnie spadkobiercami wydarzeń i tekstów kultury, które nadal rezonują we współczesności, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Warto zapoznać się z alternatywną historią modernizmu w kulturze - rock to jedna z jego ostatnich autentycznych emanacji. Prof. Wojciech J. Burszta