W książce podjęto próbę weryfikacji rozmaitych półprawd, uproszczeń i stereotypów pojawiających się w obiegowych opiniach i utrwalanych w wielu wciąż bezkrytycznie przytaczanych pracach naukowych. Zamiarem autora było ukazanie złożoności osiemnastowiecznej debaty dotyczącej czarownictwa, dowiedzenie, że nie da się jej sprowadzić do oświecania ciemnogrodzian czy też walki z „ponurym zabobonem”, zakończonej triumfem nauki nad ignorancją.
