Praca stanowi studium poświęcone onomastyce w utworach rosyjskiej literatury XX wieku, powstałych w latach 60.-80., określanych przez historyków literatury jako 'proza wiejska'. Podjęta próba opisu nazw własnych dotyczy nazewnictwa funkcjonującego w dziełach, które składają się na szczególny nurt prozy rosyjskiej ubiegłego stulecia. Wyróżnia się on m. in. specyficzną dominantą tematyczną, której wybór podyktowany był nowymi dla wsi rosyjskiej realiami: historycznymi, społecznymi, ekonomicznymi, będącymi następstwem przeobrażenia się Rosji w Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich w wyniku rewolucji socjalistycznej w 1917 roku.
