Niniejsza publikacja jest próbą uporządkowania informacji dotyczących
żeńskiego obozu pracy przymusowej, przekształconego w 1944 roku w filię obozu
koncentracyjnego Gross-Rosen, FAL Grnberg I (Frauen-Arbeitslager Grnberg), a
także opisania jego ewakuacji podczas najdłuższego w historii II wojny
światowej Marszu Śmierci. Dwie trasy więźniarek z Grnbergu zimą 1945 roku
przerodziły się w marsze poniżenia, cierpienia, głodu i śmierci, ponad 500 i
800 przebytych kilometrów. Pieszo, w śniegu, często bez butów. Około 2.600
kobiet wyruszyło w drogę 29 stycznia. Do 6 maja dotarło ich niespełna 300.
Niniejsza publikacja jest próbą uporządkowania informacji dotyczących
żeńskiego obozu pracy przymusowej, przekształconego w 1944 roku w filię obozu
koncentracyjnego Gross-Rosen, FAL Grnberg I (Frauen-Arbeitslager Grnberg), a
także opisania jego ewakuacji podczas najdłuższego w historii II wojny
światowej Marszu Śmierci. Dwie trasy więźniarek z Grnbergu zimą 1945 roku
przerodziły się w marsze poniżenia, cierpienia, głodu i śmierci, ponad 500 i
800 przebytych kilometrów. Pieszo, w śniegu, często bez butów. Około 2.600
kobiet wyruszyło w drogę 29 stycznia. Do 6 maja dotarło ich niespełna 300.
Książka o historii Zielonogórskiego Zagłębia Kabaretowego powstawała przez rok
stąd jej wyjątkowo skromna objętość. Chcieliśmy za jej pomocą pokazać
nieznaną, nigdy jeszcze nie opisaną, ogromną część kultury i historii Zielonej
Góry. Fenomenu, z którego zrodziły się nie tylko formacje kabaretowe, ale też
liczne wydarzenia, festiwale i happeningi. Naszym zamysłem było
uporządkowanie, chociaż częściowe, niesamowitych dokonań oraz prób tworzenia
komuny artystycznej, które rzadko kiedy były archiwizowane i, dziwnym trafem,
nie zyskiwały zainteresowania mediów. Nie dalibyśmy rady stworzyć tej
publikacji bez swoich rozmówców, przeprowadziliśmy ponad 50 wywiadów,
nagrywając ponad 200 godzin materiału. Każde ze spotkań było wyjątkowe, a
odbywały się, jak na artystów przystało, w różnych, nierzadko
niekonwencjonalnych miejscach i o różnym czasie przy hektolitrach kawy i soku
jabłkowego w kawiarniach, na spacerach, w naszych domach, samochodach,
warszawskich Złotych Tarasach, pomiędzy występami, a czasami nawet do 4.30 nad
ranem. Powstał z tego wywiad rzeka z Zielonogórskim Zagłębiem Kabaretowym (i
nie tylko), gdzie nasza ingerencja w tekst i ilość komentarzy jest ograniczona
do minimum. Jesteśmy przekonani, że ich opowieść pochłonie Was w takim samym
stopniu, w jakim pochłonęła nas.
