Surmené et épuisé, le commissaire Brunetti décide de prendre des vacances. Loin de Paola et de la questure, il s'offre un séjour en solitaire dans une villa de l'île de Sant'Erasmo. Au programme : ramer sur la lagune et ne penser à rien. Sa retraite tourne court quand le gardien de la propriété disparaît. Contraint de mener l'enquête, Brunetti voit ses vacances virer au cauchemar. Et dans les brumes de la laguna vénitienne, de bien vilains secrets refont surface...
To pierwsza na polskim rynku rzetelna biografia sensu stricto Józefa
Czapskiego, napisana przez zafascynowanego nim Amerykanina. (w 2007 r. Zeszyty
Literackie wydały Portet Józefa Czapskiego Wojciecha Karpińskiego.) Józef
Czapski żołnierz, postać publiczna, świadek historii, pamiętnikarz, pisarz i
malarz. Jego życie objęło niemal cały wiek dwudziesty. W czasie Rewolucji był
studentem w Petersburgu, w szalonych latach dwudziestych malarzem w Paryżu.
Jako polski oficer rezerwy wróciwszy do ojczyzny walczył z Niemcami na
początku II wojny światowej, przez Sowietów został wzięty do niewoli i cudem
ocalał z masakry tysięcy jego towarzyszy broni. Potem nie wrócił do Polski,
pracował w powojennym Paryżu, zdając relacje z tragicznego położenia swojego
kraju niszczonego przez totalitarny ustrój. Wydane tuż po wojnie, choć mniej
znane, wspomnienia Czapskiego z sowieckiego obozu Na nieludzkiej ziemi,
wyprzedzają Archipelag Gułag Sołżenicyna o ćwierć wieku. Czapski narzucił
sobie również ścisłą dyscyplinę jako malarz twórczość ta nadawała sens jego
życiu i przez dziesięciolecia zajmował się nią codziennie. Ze wstępu autora:
Mój pierwszy kontakt z życiem i twórczością Józefa Czapskiego nastąpił
całkowicie niespodziewanie. Do pewnego czerwcowego dnia nigdy o nim nie
słyszałem, a nazajutrz byłem nim zafascynowany. Dzięki wspaniałomyślnemu
odruchowi starego znajomego, który lubi zaspokajać mój apetyt na krytyczne
myślenie, pewnego ranka otrzymałem pocztą z Paryża niewielką francuską książkę
na temat Marcela Prousta. Nazwisko autora, Józefa Czapskiego, nie było mi
znane. Nie bardzo pamiętam, co się stało po otwarciu paczki. Niczym stworzenie
zagrzebujące się w swoim naturalnym siedlisku, opadłem na fotel i zacząłem ją
od razu czytać. () Byłem wdzięczny za to nieoczekiwane pojawienie się książki
Czapskiego w moim życiu. Następnego dnia wielokrotnie, niemal bezustannie
myślałem o tym, co Czapski napisał o Prouście i jak to napisał. () Józef
Czapski, postać na ogół nieznana czytelnikom i artystom anglojęzycznym,
przeżył swoich dziewięćdziesiąt sześć lat w wielu życiowych rolach jako
żołnierz, postać publiczna, świadek historii, pamiętnikarz, eseista i malarz.
Jego życie objęło niemal cały wiek dwudziesty. Mimo gorliwego zaangażowania w
walkę z totalitaryzmem i pomoc innym Czapski uważał się przede wszystkim za
malarza. Malowanie, jak dowie się czytelnik, nadawało sens jego życiu. ()
Według jednego z przyjaciół Czapskiego bardziej podziwiano go za charakter niż
za twórczość malarską. Ci, który kupowali jego prace, robili to głównie z
przyjaźni dla tego człowieka. Jego malarstwo pozostaje praktycznie nieznane. I
tak jest nadal. Obrazów Czapskiego prawie nie ma w zbiorach publicznych,
większość znajduje się w prywatnych kolekcjach w różnych miejscach Europy.
Wiele dziesięcioleci temu obrazy Czapskiego zostały zakupione i oficjalne
zarejestrowane w narodowych zbiorach w Polsce i Francji, ale ich tytuły
pojawiają się jedynie z numerami inwentaryzacyjnymi przyporządkowanymi pracom
przechowywanym w magazynach. Tylko nieliczne płótna są wystawiane publicznie.
() Zapis w jego dzienniku ukazuje rezultaty kilkudniowej pracy poświęconej
rysowaniu różnych kwiatów. Czapski, potrafiący wykraczać poza własne
dostrzeżone niepowodzenia, odnotowuje zniechęcenie faktem, że zdołał uchwycić
tylko odrobinę ich witalności. Kiedy rysujesz, czujesz każdą kreskę prowadzoną
na papierze jako coś żyjącego, nieodwołalnego, i naraz rysunek zaczyna żyć. ()
Potem dwie jedną kreską notatki tulipanów wydały mi się nagle żywiej
istniejące. Dlaczego? Bo je czułem podczas rysowania, czułem ten związek
niezdarnego, niepewnego, zdeformowanego trochę rysunku, jakby między końcem
mojego ołówka a mną nie było żadnej przerwy. Ja byłem na końcu ołówka. Mam
nadzieję ożywić Czapskiego w sposób, w jaki opisuje rysowanie tych tulipanów.
On i ja spotykamy się na końcu mojego ołówka.
Au beau milieu d'une nuit d'octobre, Abe Rosenberg, personnalité légendaire de la Cour suprême, est assassiné par balle dans sa maison de Georgetown. Deux heures plus tard, Glenn Jensen, le plus jeune magistrat de la Cour, et l'un des plus conservateurs, est découvert étranglé. Le pays est bouleversé. Le FBI n'a pas le moindre indice. Darby Shaw, brillante et charmante étudiante en droit, établit un lien fragile entre les deux magistrats et procède à divers recoupements : un suspect se dessine, une personnalité de l'ombre, aux amis puissants... Dès lors, la vie de Darby est en danger. Elle échappe de justesse à un premier attentat. Elle contacte alors un journaliste du Washington Post, qui se passionne pour ce double assassinat, et elle le persuade que le gouvernement veut étouffer l'affaire. Tous deux décident de poursuivre l'enquête. Coûte que coûte. Traqués, ils doivent survivre assez longtemps pour faire éclater la vérité.
