dk. Waldemar Rozynkowski Livres

W Dyrektorium o posłudze i życiu diakonów stałych czytamy, że: Posługa diakońska została ujęta przez Sobór Watykański II w potrójnym wymiarze diakonia liturgii, słowa i miłości. W ten sposób wyraża się udział diakona w jedynym i zarazem potrójnym munus Chrystusa w święceniu sakramentalnym. Odwołując się do powyższego zapisu, możemy stwierdzić, że diakonów stałych spotykamy coraz częściej w naszym kraju w posłudze: liturgii, słowa i miłości. Chociaż ich posługa będzie zapewne warunkowana różnymi potrzebami w konkretnych wspólnotach, to zawsze należy mieć na uwadze to, że z założenia może być ona bardzo rozległa. (ze Wstępu) Dk. prof. Waldemar Rozynkowski

Od 14 lat w Kościele w Polsce są obecni i posługują diakoni stali. W ostatnich latach ich liczba systematycznie wzrasta, obecnie jest ich już 76. Diakonów stałych można więc coraz częściej spotkać w naszych diecezjach, parafiach oraz mniejszych wspólnotach pastoralnych. Rozwój diakonatu stałego zasługuje tym bardziej na odnotowanie, że ostatnie dwa lata, ze względu na obecność pandemii choroby COVID-19 wywołanej przez koronawirusa, były trudnym okresem dla Kościoła. Jedną z ofiar tej choroby zakaźnej był diakon stały ze Szczecina dk. Roman Wojciechowski (lat 56). Pan powołał go do siebie 2 stycznia 2022 roku. Diakon Roman święcenia diakonatu przyjął 18 czerwca 2016 roku, posługiwał w parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Szczecinie oraz we Wspólnocie Emmanuel. Diakoni stali w Polsce mają więc w Domu Ojca swojego szczególnego orędownika. W ostatnich miesiącach Bóg powołał do siebie dwie osoby niezwykle zasłużone dla obecności diakonatu stałego w Kościele w Polsce: bpa Teofila Wilskiego (19352022) oraz ks. prof. Helmuta Sobeczkę (19392021). (ze Wstępu) Dk. prof. Waldemar Rozynkowski

Od 13 lat w Kościele w Polsce są obecni i posługują diakoni stali. Choć jest ich jeszcze niewielu, obecnie 45, to jednak ich liczba systematycznie wzrasta. Interesujące jest to, że w ostatnim roku, niezwykle trudnym z powodu pandemii, zostało wyświęconych aż 15 diakonów stałych. A więc mieliśmy do czynienia z bardzo dynamicznym rozwojem obecności tego powołania. Za tymi liczbami trzeba widzieć spotkania i dyskusje różnych środowisk, decyzje, dekrety i wypowiedzi biskupów, środowiska parafialne, a w końcu rozmowy, rozeznanie oraz decyzje konkretnych małżeństw. Niniejsza praca jest kontynuacją opublikowanych już dwóch tomów monografii zbiorowych zatytułowanych Diakonat stały w Kościele w Polsce. Pozycje te ukazały się w Wydawnictwie Bernardinum w Pelplinie w latach 2019 oraz 2020. Okazuje się, że temat diakonatu stałego staje się coraz bardziej zauważalny, a w związku z tym rośnie zainteresowanie tekstami poświęconymi temu powołaniu. (ze Wstępu) Dk. prof. Waldemar Rozynkowski

Niniejsza praca jest kontynuacją wydawnictwa zbiorowego opublikowanego w Wydawnictwie Bernardinum w 2019 roku (Diakonat stały w Kościele w Polsce, [t. 1] Historia teologia wyzwania). Okazało się, że temat diakonatu stałego budzi coraz większe zainteresowanie różnych środowisk w naszym kraju. Jest to widoczne chociażby z perspektywy pojawiających się nowych publikacji, jak i swoistego zapotrzebowania na kolejne teksty poświęcone temu powołaniu. W związku z tym, nawiązując do głównego tytułu przywołanej wyżej publikacji, chcemy dalej podejmować problematykę diakonatu, tworząc jednocześnie wielotomową monografię zbiorową zatytułowaną Diakonat stały w Kościele w Polsce. Od bieżącego tomu została przyjęta numeracja poszczególnych tomów. Wydanie z 2019 roku będzie w założeniu pierwszym tomem z cyklu monografii.