Wyznania przedsiębiorcy pogrzebowego

Spotykam was, gdy już nie żyjecie. Znam zakończenie wszystkich historii, łącznie z moją własną.Lubię m�wić, że jestem przedsiębiorcą pogrzebowym z rodowodem: w moich żyłach, lekko licząc, płynie krew dziewięciu pokoleń przedstawicieli tego fachu.Jako dziecko bawiłem się w chowanego wśr�d trumien i nieboszczyk�w. ?Caleb, nie huśtaj się na krześle. Pochowałem dzieciaka w twoim wieku, kt�ry w taki spos�b przewr�cił się i skręcił kark? ? słyszałem od dziadka.Gdy dorosłem, chciałem odejść z rodzinnego biznesu tak daleko, jak się tylko dało. Pragnąłem zmieniać świat, a jak miałbym to robić, skoro wszyscy ludzie, z kt�rymi pracowałem, byli? martwi?Wiem jednak, że boicie się śmierci. Wolicie udawać, że jej nie ma. Chcecie, by wychodziła tylnymi drzwiami. Powierzacie ją specjalistom. A zatem jestem. Opowiem wam, jak to będzie wyglądać krok po kroku. O balsamowaniu, ubieraniu do trumny, czuwaniu przy zwłokach. O ostatniej drodze, w kt�rą bez wątpienia zabiorę każdego z was.Ale dziś zapraszam was do domu pogrzebowego. Poznajcie jego tajniki i dowiedzcie się, jak praca ze śmiercią uratowała mi życie.