Rosyjski romans

Trzydziestoletni Baruch, kt�ry przez całe dzieciństwo i młodość żył w cieniu wspaniałego dziadka, jest dziś zamożnym człowiekiem, właścicielem ziemi, na kt�rej znajduje się cmentarz. Opowiada o losach dziadka Mirkina, kt�ry wraz z dwoma przyjaci�łmi przybył z Rosji do Palestyny, by budować nową społeczność.To historia o mężczyznach harujących w pocie czoła, uczących się ziemi od nowa, z nadludzkim wysiłkiem osuszających i przekształcających bagno w ziemię uprawną i miejsce do życia. To epos o rolnikach i postaciach niezwykłych ? każdy z nich to ekscentryk, owiany legendą jeszcze za życia. To opowieści, kt�re na długo zapadają w pamięć: o uroczystości obrzezania Abrahama, pierwszego dziecka urodzonego na ziemi obiecanej, o krwiożerczej hienie i zdziczałym perskim kocie imieniem Bułhakow, o założeniu cmentarza, kt�ry ?wzbudza zawiść we wszystkich opr�cz tych, kt�rzy byli na nim pogrzebani?.To także opowieść o tym, że dziadka Mirkina ? choć poślubił piękną i odważną pionierkę Fejge Lewin ? do końca życia prześladowało wspomnienie kobiety, kt�rą zostawił w Rosji.Trudno uwierzyć, że ta historia zaczęła się tak niedawno, w latach dwudziestych XX wieku. Nie ma już takich miejsc i nie ma już takich ludzi.Rosyjski romans to jedna wielka opowieść. Albo nie: setka opowieści. Jedna w drugiej. W dodatku snuje je zdolny gawędziarz, kt�ry doskonale zna się na rzeczy. Wie, jak zaciekawić, jak stworzyć klimat.Kochajmy książkiPiszę powieść w formie obraz�w, scen i w pewnym momencie wymyślam tytuły tych scen. Zapisuję te tytuły na malutkich karteczkach, czasami jest ich ponad trzysta. Potem rozkładam karteczki na podłodze, zdejmuję buty i chodzę wśr�d nich. Muszę spojrzeć na wszystko z g�ry. Chodzę po pokoju z kijem, kt�rym przesuwam karteczki na właściwe miejsca. Czasami trwa to kilka dni, czasami tydzień? W pewnym momencie, gdy czuję, że wszystkie karteczki są już na swoich miejscach, zbieram je i według takiej kolejności układam całość.Meir Shalev