Rajska jabłoń

Druga powieść z cyklu 'dylogii warszawskiej', publikowana najpierw w odcinkach na łamach 'Gazety Polskiej', a następnie wydana w formie książkowej w 1935 roku. Powieść składa się z serii epizodów, przedstawiających kolejne, tragiczne losy trzech dziewcząt z Nowolipek: Kwiryny, Bronki i Amelki. Jest początek lat dwudziestych. Kwiryna jest żoną Romana, kupuje kamienicę, jednak zapisuje dom wyłącznie na siebie, bojąc się rozrzutności męża. Jej zazdrość doprowadza do rozpadu małżeństwa i śmierci męża. Pani Raczyńskiej, matce Amelki, udało się wydać córkę za bogatego aptekarza z Leszna, jednak Amelia - chora na pogłębiającą się anemię - zdradza męża, wdając się najpierw w romans z Andrzejem, następie z prowizorem Janem Cichockim. Wyznaje mężowi prawdę, a następnie truje go weronalem. Bronka pracuje jako sekretarka w Towarzystwie Dobroczynności, jednak panie działające w Towarzystwie skarżą się, że ładna sekretarka 'bałamuci' im mężów. Porzuca więc pracę i wdaje się w liczne romanse. Ginie wpadając pod jadący samochód. Czyta: Beata Rakowska