Filozof i jego muzy. Antropologia Boecjusza - jej źródła i recepta

Jego dorobek spotyka się z bardzo zr�żnicowaną oceną: jedni widzą w nim epigona neoplatonizmu i eklektyka, kt�ry jedynie pozbierał okruchy po uczcie starożytnych myślicieli, inni uważają go za niezwykle oryginalnego filozofa, odosobniony fenomen na tle burzliwych i poplątanych eu�ro�pej�skich dziej�w. Pomimo tak rozbieżnych ocen fak�tem jest, że to właśnie w filozofii Boecjusza, jak w soczewce, skupiły się najważniejsze tendencje i nurty p�źnej starożytności po to, aby w nowej formie zostać przekazane następnym stuleciom. (?) Jednym ze szczeg�lnie doniosłych osiągnięć Boecjusza jest to, że ze wszystkich antycznych teorii człowieka, włączając w to nauczanie Ojc�w Kościoła, wydobył i odczytał to, co stanowi istotę bytu ludzkiego, a zarazem fundament nieusuwalnej ludzkiej godności, a mianowicie indywidualność, racjonalność i podmiotowość. Boecjusz w swoich dziełach pokazuje, że każde dobro, kt�re nie utożsamia się z dobrem najwyższym, jest pozorne, fałszywe. Jedynie posiadanie dobra najwyższego może zapewnić człowiekowi szczęście, bo właśnie o ludzkie szczęście toczy się tu gra. Boecjusz nie tylko prowadził filozoficzny dyskurs na temat wartości najwyższych, kt�ry m�głby wydać się wsp�łczesnemu człowiekowi podniosły i? jałowy. O istnieniu tych wartości i o ich bezwzględnej obowiązywalności zaświadczył swoim życiem.