Trąby jerychońskie

Po raz pierwszy po polsku, ponad pięćdziesiąt lat po samobójczej śmierci autorki, ukazują się, zebrane w jednym tomie, przełożone przez Małgorzatę Łukasiewicz i Marynę Ochab i opatrzone posłowiem Agnieszki Taborskiej, najważniejsze teksty Uniki Zürn (1916–1970). Surrealistki, pisarki, rysowniczki, pacjentki zakładów psychiatrycznych w Niemczech i we Francji, wieloletniej partnerki Hansa Bellmera – jako jego kochanka dotąd w pierwszym rzędzie kojarzonej. Do rąk czytelniczek i czytelników trafiają: „Ciemna wiosna”, zapis seksualnego dojrzewania małej dziewczynki, „Mężczyzna w jaśminach”, świadectwo pogrążania się w chorobie psychicznej i pobytu w klinikach dla nerwowo chorych, których rygor i przemocowość surrealiści, z Bretonem na czele, niestrudzenie krytykowali, i „Trąby jerychońskie”, historia zamkniętej w wieży rodzącej kobiety, która chce pozbyć się swego niechcianego dziecka, a wraz z nadejściem nocy napadają ja demony jej własnej wyobraźni. Pół wieku po śmierci Zürn ma szanse zaistnieć w polszczyźnie jako niezawisła postać XX-wiecznego ruchu surrealistycznego.