Bliska Ukraina

?Pewien radca magistratu lwowskiego pojechał do Zakopanego. Była zima, więc troskliwa małżonka wypakowała walizki ciepłą bielizną, szalikami, jedzeniem, jako że w g�ry daleko. Na dworcu, po ostatniej długiej tyradzie przestr�g, tuż przed odjazdem pociągu, wyjawiła największą niespodziankę: ? Ty nawet nie wisz, jaka ja jezdem dobra dla ciebi. W ceratowej torebce masz flaszkę żytni�wki, ażebyś się napił, jak zmarzniesz, przesiadając się w Krakowie. Ałe mi musisz przyrzec, że przed Krakowem nie otworzysz flaszki. ? Przyrzekani ? odpowiedział uradowany mąż, podnosząc dwa palce dla umocnienia przyrzeczenia. Pociąg ruszył. W przedziale znalazło się towarzystwo wyjątkowo sympatyczne i rozmowne. Rzecz dziwna, jak jazda koleją pobudzająco wpływa na apetyt. Już za pierwszym przystankiem otworzyły się czeluście waliz, torebek i wjechała aprowizacja w postaci szynek, kotlet�w, kurek, jajek i rozpoczęło się og�lne częstowanie. ? A przydałoby się coś napić na taki ziąb ? zacierając ręce, słusznie zauważył jeden z pasażer�w, choć w przedziale aż duszno było od ogrzewania parowego. ? Szkoda, że niczego nie ma! ?Właśnie, że jest!?woła radca. Pojaśniały oblicza w przedziale. Pan radca otwiera ceratową torebkę i z dumą wydobywa butelkę, a na niej widnieje duży napis: �Widzisz draniu, gdzie Krak�w, a gdzie ty pijesz?�'.