Emilia. Meble, muzeum, modernizm

Portret legendarnego warszawskiego budynku.Stojący pomiędzy wieżowcami, piętrowy, całkowicie przeszklony pawilon z charakterystycznym, ekspresyjnie łamanym dachem jest doskonale znany wielbicielom peerelowskich komedii (to tu toczy się akcja filmu Nie lubię poniedziałku), miłośnikom sztuki wsp�łczesnej i rosnącej rzeszy entuzjast�w architektury modernistycznej. Oddany do użytku w 1970 roku, przez lata był najbardziej znanym stołecznym domem meblowym, by w 2012 roku stać się tymczasową siedzibą Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.Jako muzeum gościł m.in. odwiedzaną przez tysiące widz�w wystawę obraz�w Andrzeja Wr�blewskiego, ale także skwer sport�w zimowych z torami do sankorolek, festiwal muzyki klasycznej Kwartesencja czy pokazy kina awangardowego. We wszystkich tych rolach sprawdził się znakomicie.