Šojat Ivana Livres

Prague, en 1942, deux hommes doivent en tuer un troisième. C'est l'opération " Anthropoïde " : deux parachutistes tchécoslovaques envoyés par Londres sont chargés d'assassiner Reinhard Heydrich, chef de la Gestapo, chef des services secrets nazis, planificateur de la solution finale, " le bourreau de Prague ", " la bête blonde ", " l'homme le plus dangereux du IIIe Reich ". Heydrich était le chef d'Eichmann et le bras droit d'Himmler, mais chez les SS, on disait : " HHhH ". Himmlers Hirn heisst Heydrich - le cerveau d'Himmler s'appelle Heydrich. Tous les personnages de ce livre ont existé ou existent encore. Tous les faits relatés sont authentiques. Mais derrière les préparatifs de l'attentat, une autre guerre se fait jour, celle que livre la fiction romanesque à la vérité historique. L'auteur, emporté par son sujet, doit résister à la tentation de romancer. Il faut bien, pourtant, mener l'histoire à son terme.

Unterstadt to powieść o wielokulturowym Osijeku, o rodzinie mieszczańskiej o niemieckich korzeniach, o XX wieku, historycznych zawirowaniach, tożsamości, sprawiedliwości i niesprawiedliwości, wojnach, śmierci, strachu, miłości i radości. Los jednej rodziny, miasta i kraju opowiadany jest przez pryzmat czterech pokoleń kobiet, które cierpią z powodu historii i chronią przeszłość, podczas gdy ich mężczyźni prowadzą daremne bitwy i przegrane z góry wojny. Autorka przedstawia świat, w którym za sprawą dziwacznych gier losu i źle dobranych kart dzieją się często rzeczy najgorsze z możliwych. Głównym motywem, który przewija się przez strony tej powieści, jest ukrywanie się przed przeszłością, co nieuchronnie prowadzi do traumy i nieporozumień. Bo cień przeszłości kładzie się na naszej teraźniejszości i przyszłości. Świat Unterstadt, pełen emocji, zwrotów akcji, zalet i wad głównych i drugoplanowych bohaterów, jest uniwersalny i dotyka niemal każdej rodzinnej historii na tym świecie. Ivana Šojat (ur. 1971 roku w Osijeku) ukończyła szkołę średnią o profilu dziennikarskim. Studia na Uniwersytecie w Osijeku przerwała ze względu na wojnę w 1991 roku, zgłosiła się jako ochotnik do chorwackiego wojska. W roku 1993 wyjechała do Belgii, gdzie pracowała jako zagraniczny korespondent „Glasa Slavoniji” (lokalna gazeta w Osijeku). Od ponad dwudziestu lat aktywnie zajmuje się tłumaczeniem literatury z języków angielskiego i francuskiego. Przetłumaczyła około sześćdziesięciu książek dla chorwackich wydawnictw. Współpracuje z wieloma chorwackimi periodykami literackimi. Opublikowała zbiory poezji: Hiperbole, Uznesenja (Wniebowstąpienia), Utvare (Upiory), Sofija plaštevima mete samoću (Zofia zamiata samotność peleryną), Ljudi ne znaju šutjeti (Ludzie nie potrafią milczeć), a także esej I past će sve maske (Wszystkie maski spadną), opowiadania: Kao pas (Jak pies), Mjesečari (Lunatycy), Ruke Azazelove (Ręce Azazela), Emet, powieści: Šamšiel, Unterstadt, Ničiji sinovi (Niczyi synowie), Jom Kipur, Ezan oraz bajki dla dzieci: Heliot, zmaj gnjezdaš (Heliot, smok z gniazdem) i Selina i mrakovi (Selina i ciemności). Jej książki zostały przetłumaczone na niemiecki, francuski, angielski, włoski, albański, macedoński oraz bułgarski. Powieść Unterstadt w Chorwacji zyskała w krótkim czasie dużą popularność i zdobyła wiele nagród, m.in. Vladimira Nazora, Ksavera Šandora Gjalskiego, Fran Galovića oraz Josipa i Ivana Kozaraców. Spektakl na podstawie książki został wystawiony w Chorwackim Teatrze Narodowym w Osijeku oraz w londyńskim teatrze Foreign Affair.

Von der Wahrheit zum Tod durch das Wegwischen eines Durch dieses Wortspiel im Hebräischen wird angedeutet, dass wir nichts als Staub sind und nur durch die Tatsachen zum Leben erweckt werden, da sich zwischen Wahrheit und Tod nur eine dünne Linie befindet.Alle Geschichten im Buch handeln von der Wahrheitssuche, denn ohne Wahrheit gibt es kein Leben, ohne sie sind wir hohl, erbärmlich und ungerecht.Die Titelgeschichte beschreibt den Kindesmissbrauch innerhalb der Familie, ein verheimlichtes Verbrechen. Es ist eine extrem finstere Geschichte, erzählt von einem zur Malerin herangewachsen Mädchen. Durch das Malen von Engeln durchforstet sie ihre eigene Familiengeschichte und deckt dabei grausame Wahrheiten auf.Auch die anderen Geschichten dringen in die Untiefen des menschlichen Unterbewusstseins vor. Zentrale Themen des Buches sind seelische Kriegstraumata – nicht nur auf dem Balkan – und die daraus entstandenen Rachegelüste. Wo große historischen Themen und Traumata in Form literarischer Gestalten personalisiert werden, kann man sich in sie hineinfühlen und die Sinnlosigkeit von Rache, Hass und weiterem Blutvergießen erkennen.